ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಶಮಾ ಜಮಾದಾರ

ಗಜಲ್

ಬದುಕಿನ ಪಾತ್ರೆಯ ಹಿಡಿದ ಇಕ್ಕಳವು ಸಡಿಲಾಗದಿರಲಿ
ಎದೆಯ ದುಮ್ಮಾನದ ತಿದಿಗೆ ಬಾಳು ಮಡಿಲಾಗದಿರಲಿ

ಸಾಗರದ ಭಂಡಲೆಗಳಿಗೆ ಹೆದರಿ ಈಜನು ಮರೆತೆಯಾ
ನೋವಿನ ಅಲೆಗಳಲಿ ಮಿಂದ ಮನವು ಕಡಲಾಗದಿರಲಿ

ತೂರಿದ ಕಾಳು ಗಾಳಿಯ ಪಾಲಾದರೆ ಬಾಳುವುದೆಂತು
ಗುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಒಡಲಾಗದಿರಲಿ

ಉಕ್ಕುವ ಉಮ್ಮಳಕೆ ತಾಳ್ಮೆ ಚಿಮುಕಿಸಿ ಸಹನೆಯಿರಿಸು
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲನು ಕಾಣುವ ಕನಸದು ಕಡೆಯಾಗದಿರಲಿ

ನಭದ ನಕ್ಷತ್ರದ ಉಮೇದಿನಲಿ ಉದುರದಿರು ನೆಲಕೆ
ನೋಟದ ಮೊನಚಿಗೆ ಉರಿಯುವ ಕಿಡಿಯಾಗದಿರಲಿ

ನಡಗುವ ಎದೆಯಲಿ ಡಂಗುರ ಕೇಳಿದೆ ಕಿವಿನಿಮಿರಿಸು
ರಂಗಿನ ಲೋಕದ ಥಳಕು ಬಳಕದು ತಡೆಯಾಗದಿರಲಿ

ಬಿದಿರು ಬೊಂಬೆಯ ಬಾಳಿದು ಸನಿಹ ಬಂದರೆ ಸಾವು
ವಿಧಿ ಎಳೆದ ಲಕ್ಷ್ಮಣರೇಖೆ ದಾಡುವ ಅಡಿಯಾಗದಿರಲಿ

ಬಾಳು ಅದಲು ಬದಲು ಸುಖದುಃಖಗಳ ಧಡಂದುಡಕಿ
ಮಣ್ಣಿನ ಋಣವನು ಕಡೆಗಣಿಸುವ ನಡೆಯಾಗದಿರಲಿ

ಶಮೆಯಲಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ನಸೀಬಿನ ಬತ್ತಿ ಬೆಳಗುತಿದೆ
ಬಣ್ಣದ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಹಂಗಿಗೆ ಎಡೆಯಾಗದಿರಲಿ

ಶಮಾ ಜಮಾದಾರ .

About The Author

admin

See author's posts