ಕಾವ್ಯಯಾನ

ನಿಶ್ಯಬ್ದ

ವೀಣಾ ರಮೇಶ್

ಕತ್ತಲೆಯ ಬಿಳಿ ಮಂಚದಲಿ
ಮಲಗಿರುವೆ
ಕನಸುಗಳು ಬೀಳುತ್ತಿವೆ
ಎಬ್ಬಿಸಬೇಡಿ
ನೆನಪುಗಳೆ,
ಸದ್ದು ಮಾಡದಿರಿ
ಎದೆಯ ಬಡಿತದ
ಸದ್ದು ಇಲ್ಲಿಗೂ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ
ಮತ್ತೆ ಬೆಳಕಾದರೆ
ನನಗಿಲ್ಲ ಬಿಡುವು
ಮತ್ತೆ ನೀ ನಸು ನಾಚಿ
ಬಂದರೆ ಬಾವನೆಗಳ
ಹರಿವು,
ನನ್ನೊಳಗೂ ನೀನು
ಹೊರಗೂ ನೀನು
ನಿನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಹೊದಿಕೆ
ಬೇಕಾಗಿತ್ತು,ಮತ್ತೆ ನೆನಪುಗಳು ದಾಳಿ ಮಾಡದಿರಲಿ
ಸೂರ್ಯೋದಯದ
ಮೊದಲು ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ
ನಂದಾದೀಪ
ನೋಡಬೇಕು ನಾನು ಬಂದು ಬಿಡು
ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ
ತೆರಳಬೇಡ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ.
***********