ಇರುಳ ಹೊಕ್ಕುಳ ಸೀಳಿ
ಸುಡುಕೆಂಡದ ಪಾದಗಳ ಮೆಲ್ಲನೂರಿ
ಅಂಬೆಗಾಲಿಟ್ಟವನ ಸ್ವಾಗತಕೆ
ಊರಕೇರಿಯ ಕೋಳಿಗಳು ಕೂಗು ನಿಲ್ಲಿಸಿ
ಹಸಿದ ನಾಯಿಗಳು ಊಳಿಟ್ಟು
ಮಲಗಿದ್ದ ಕಂದಮ್ಮಗಳು ಕಿಟಾರನೆ ಕಿರುಚಿದಂತೆ ಅಳತೊಡಗಿ
ಊರೂರೇ ತೆರೆದ ಮಶಾಣದಂತೆ ಬಾಸವಾಗಲು
ಮಾರ್ಚುರಿಯೊಳಗೆ ಕೊಯಿಸಿಕೊಂಡ ಹೆಣಗಳು
ವಾರಸುದಾರರಿರದೆ ಪೋಲಿಸರ ಕಾವಲಲಿ ಬೇಯುತ್ತ
ಹೆರಿಗೆ ವಾರ್ಡಿನ ನರ್ಸಮ್ಮಗಳು ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಇತ್ತಿಂದತ್ತ
ಓಡಾಡುವ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ
ಎಂತ ಮಗು ಕಣ್ಣರಳಿಸುವ ಗಂಡಸಿನ ಕಣ್ಣೊಳಗೆ
ಬೆಳಕೊಂದು ಮೂಡಿದಂತಾಗಿ
ಗುಳೆಹೊರಟ ಪರದೇಸಿ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿನ ಹರಯದ ಹೆಣ್ಣುಗಳ
ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಹವಣಿಸುವ ತಲೆಹಿಡುಕರ ಹಿಂದೆ
ಸಾಲುಗಟ್ಟಿನಿಂತ ದುಡ್ಡಿದ್ದ ವಿಟಪುರುಷರು
ಇವರುಗಳ ಕಾಯಲು
ನೇಮಿಸಿದ ಮೇಸ್ತ್ರಿಗಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ಕಮೀಷನ್ನಿನ
ದುರಾಸೆಯ ಚಿತ್ರ
ಇದೀಗ ಉರುಳುತ್ತಿರುವುದು ದಿನಗಳಷ್ಟೆ
ಒಳ್ಳೆಯವೊ ಕೆಟ್ಟವೊ?
ಹೇಳಬೇಕಾದ ಬಲ್ಲವರೆಲ್ಲ ಸೆಮಿನಾರುಗಳ ಕೊಠಡಿಯೊಳಗೆ
ಮಾತುಕತೆಯೊಳಗೆ ಮುಳುಗಿ
ಆಳುವ ಪ್ರಭುಗಳ ಪರವಿರೋಧಿಗಳೆಲ್ಲ
ರಸ್ತೆಯ ನಟ್ಟನಡೂವೆ ಮದ್ಯೆ ಪ್ರತಿಕೃತಿಗಳ ಸುಡುತ್ತ
ಮದ್ಯಾಹದೂಟಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತ
ಇಳಿ ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಸಣ್ಣ ನಿದ್ದೆ ಮಗಿಸೆದ್ದ ಗೃಹಿಣಿ
ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತ ಗೇಟಿನಂಚಲ್ಲಿ ನಿಂತಾಗ
ದಿನದ ಚಕ್ರದ ಕೊನೆಯ ಸುತ್ತು
ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಂಡದವನು ಕೊಂಡದೊಳಗೆ ಹಾದಂತೆ
ಕತ್ತಲೊಳಗೆ ಸರಿದು ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ
ಕು.ಸ.ಮಧುಸೂದನ
ಇರುಳ ಹೊಕ್ಕುಳ ಸೀಳಿ .. ಅದ್ಬುತ ಕವನ .
ಧ್ಯಾನಿಸಿದಷ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕವಿತೆ ಇದು. ಸೂರ್ಯ, ಭೂಮಿ, ಕತ್ತಲು ಹಗಲಿನ ನಡುವೆ ಹಾಯುವ ಕವಿತೆ ದುಡಿವ ವರ್ಗ, ಅಪರಿಚಿತ ,ಗುಳೆಹೊರಟ ಗುಂಪಿನ ಹರೆಯದ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಿಡುವ ವಿಟ ಪುರುಷರು, ಕಮಿಷನ್ನಿಗೆ ಕಾಯುವ ಮೇಸ್ತ್ರಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಹಾಯುವ ಬದುಕು, ಸಂಜೆ ಮಗುವಿಗೆ ಕಾಯುವ ಗೃಹಿಣಿ, ಆಳುವ ಸರ್ಕಾರ, ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳ ಸೆಮಿನಾರ್ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಕವಿತೆಯ ಹಾದಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿದೆ. ಒಂದೊರೊಳಗೊಂದು ಉಪ ಕತೆಗಳು ಬರುವಂತೆ ಕವಿತೆಯ ಅರ್ಥವಿಸ್ತಾರ ವ್ಯಾಪಕ ಹಾಗೂ ಧ್ವನಿಪೂರ್ಣ….
ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲಾ ಮುಖಗಳ ಅನಾವರಣ.