ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಗೊರೂರು ಜಮುನ
ಅರಳುವ ಮುನ್ನವೆ
ತರುವಪ್ಪಿ ಲತೆಯೊಂದು ಪಸಿರಿನಲಿ ನಳಿಸುತಲಿ
ಪರಿಸರದಿ ರಾಣಿ ತಾನೆಂಬಂತೆ ನಲಿಯುತಲಿ
ಸೆರೆಹಿಡಿದು ರಸಿಕರ ಮನಸುಗಳ ಸೆಳೆಯುತಲಿ
ಹರುಷದಲಿ ಜೀಕುತ್ತಿತ್ತು..ಸುಮಧುರ ಗಾಳಿಯಲಿ/
ಮುದ್ದಾದ ಮೊಗ್ಗೊಂದು ಮೂಡುವ ಹೊತ್ತು
ಭಾವಗಳು ಬಯಕೆಗಳು ತುಂಬಿ ತುಳುಕಿತ್ತು
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲದು ಅಕ್ಷಿಪಟಲಕೆ ಅಂಟಿತ್ತು
ಲೋಕವೇ ವರ್ಣಮಯವಾಗಿ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು/
ನಂಬುಗೆಯ ಹಂಬಿಡಿದು ದೋಣಿ ಸಾಗಿತ್ತು
ಕಡಲಿನ ಆಳದ ಅರಿವು ಮರೆತೋಯ್ತು,
ಸಾಗರದ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳ ಅಮಲಿತ್ತು
ದಡವ ಸೇರುವೆನೆಂಬ ಹುಂಬತನ ಅಲ್ಲಿತ್ತು/
ದುಂಬಿಯ ಝೇಂಕಾರ ಮೈಯ್ಯ ಮರೆಸಿತ್ತು
ತಂಗಾಳಿ ಸೋಕಿರಲು ತೊಟ್ಟು ಕಳಚಿತ್ತು
ಅರಳುವ ಮುನ್ನವೇ ಹೂವು ನೆಲ ಕುರುಳಿತ್ತು
ಎಚ್ಚರವು ಮೂಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿತ್ತು//
ಪಸಿರು–ಹಸಿರು
ಗೊರೂರು ಜಮುನ
ನಂಬುಗೆಯ ಅಂಡು ಪದೇ ಸರಿಯೆನಿಸುತ್ತದೆ
ಅಂಬು
, ಹಂಬು— ಬಳ್ಳಿ ನಂಬಿಕೆಯ ಬಳ್ಳಿ ಎಂಬ ಪದ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ ಸಾರ್