ಕಾವ್ಯಸಂಗಾತಿ
ವಚನಶ್ರೀ ಶಿವಕುಮಾರ ಪಾಟೀಲ-
ನಶ್ವರ ಪ್ರೀತಿ
ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು
ನಡೆಯುವ ಹಂಬಲದಲ್ಲಿ
ಮರೆತೆ ಹೋದೆ ಮತ್ತೆಂದು
ಬಿಡಲಾರದಂತೆ ಹಿಡಿ ಎನ್ನಲು
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ನಾ ತಿಳಿದೆ
ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಿದ
ಅಳಿಸಲಾರದ ಶಿಲೆ ಎಂದು
ಆದರೆ ಅದನ್ನು ನೀ
ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿದೆ
ಮರಳ ಮೇಲೆ ಬರೆದ
ಅಕ್ಷರಗಳೆಂದು
ಭಾವನೆಳಲ್ಲ ತೇಲಿ ಹೋದವು
ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ ಕುಸಿದು ಹೋದವು
ಉಳಿಯಿತು ಮೌನ ಮಾತ್ರ
