ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಇಲ್ಲಿದೆ ಸ್ವರ್ಗ
ಡಾ. ಶರಣಮ್ಮ ಗೊರೇಬಾಳ
ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲು
ಪ್ರೀತಿಯ ಕಡಲು
ಕಾಡುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ
ಮುದ್ದಿ ಸುವ ಒಡಲು
ಸಾವಿರ ದುಃಖ ಗಳಿದ್ದರು
ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲು
ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ
ತಾಣ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲು
ನಿನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳಿಂದ
ತಲೆ ನೇವರಿಸುವಾಗ
ಭಾವ ಭದ್ರತೆಯ
ಭರವಸೆ ಜೀವಕೋಶ ಕ್ಕ
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲು ತುಂಬಿದ ಧೈರ್ಯದಿ ನೊಂದವರಿಗೆ ನೆರಳಾದೇ ಬೆಂದವರಿಗೆ ಭಾವ ವಾದೇ ನೀ ಹೊಸೆದ ಬತ್ತಿಗೆ ತೈಲವಾದೇ ನೀ ತೋರಿದ ದಾರಿಗೆ ಮೈಲುಗಲ್ಲು ಆದೆ
ನೆನಪಾಯ್ತು ನನ್ನ ಮಡಿಲು
ತುಂಬಿದ ಘಳಿಗೆ ಅದೆಂತಹ
ಸುಖ ಒಳಗೊಳಗೆ
ಬಂದಂತೆ ಸ್ವರ್ಗವೇ ಬಳಿಗೆ
ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸುತ
ತಾಯಿ ರೂಪ ದೀ ಇಳೆಗೆ.
