ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಬದುಕಲು ಕಲಿತಿರುವೆ
ಡಾ.ಪುಷ್ಪಾವತಿ ಶಲವಡಿಮಠ
ಕಷ್ಟ ನೀಡಿದ ದಿನಗಳೆಂದು
ದೂರಲಾರೆ ನಿಮ್ಮನು
ಕಷ್ಟಗಳ ಸಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ
ನೀಡಿದವರು ನೀವುಗಳು
ನಿಂದಿಸಿ ನೋಯಿಸಿದವರೆಂದು
ಜರಿದು ದೂರ ಸರಿಸಲಾರೆ ನಿಮ್ಮನು
ನೋವುಗಳ ನುಂಗಿ ಜಯಿಸಿ ಬರಲು
ಕಾರಣರಾದವರು ನೀವುಗಳು
ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಕತ್ತಿ ಮಸೆದವರೆಂದು
ಮುನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರೆ ನಾನು
ಮೈ ಮರೆಯದಂತೆ ಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿರಲು
ಕಲಿಸಿದ ಮಹಾ ಗುರುಗಳು ನೀವುಗಳು
ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಮುಳ್ಳು ಚೆಲ್ಲಿದವರೆಂದು
ನಿಮ್ಮನಗಲಿ ಇರಲಾರೆನು ನಾನು
ಮುಳ್ಳುಗಳ ತುಳಿದರೂ
ಮುಗುಳ್ನಗುತಿರಬೇಕೆಂದು ಕಲಿಸಿದವರು ನೀವುಗಳು
ಅಪವಾದದ ಕಟಕಟೆಯಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಿರೆಂದು
ಕೊರಗಲಾರೆನು ನಾನು
ಒಳಗಿನ ಸತ್ಯವ ಬಹಿರಂಗಗೊಳಿಸಿ
ಪುಟಕ್ಕಿಟ್ಟ ಚಿನ್ನವಾಗಿಸಿದವರು ನೀವುಗಳು
ಬೈದವರೆ ಬಂಧುಗಳು ಹೊಡೆದವರೆ ಪೊರೆದವರೆಂದು
ಅಣ್ಣ ಬಸವಣ್ಣನಿಂದ ಕಲಿತಿರುವೆ
ಪ್ರಭುಏಸುವಿನ ಕ್ಷಮೆಯ ಬೆಳಕಿನಲಿ ವಿಶ್ರಮಿಸುತಿರುವೆ
ಮಮತೆಯಲಿ ಬುದ್ಧ ನಗುತ
ಮುದ್ದಿಸುತಿರುವಾಗ ಅಳುವ ಮರೆತಿರುವೆ
ಮನಸು-ಕನಸುಗಳಿಲ್ಲಿ
ಜಾಜಿ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಾಗಿರಲು
ಮನದ ಮಂಕು ಕರಗಿದೆ
ಜಗದ ಪಾಠಶಾಲೆಯಲಿ
ಅಲ್ಲಮನ ಬಯಲು ಕಂಡಿರುವೆ
ಉಳಿಪೆಟ್ಟುಗಳ ನೀಡಿ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿಸಿದ
ಕೈಗಳ ಮುದ್ದಿಸುತಿರುವೆ
ಒಲವ ತೋಟದಲಿ
ಶಾಂತಿಮಂತ್ರವ ಪಠಿಸುತಿರುವೆ
ಬದುಕಲು ಕಲಿತಿರುವೆ.
**********************
ಚಂದದ ಕವಿತೆ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್
“ಸಂಗಾತಿ”ಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಡಾ. ಪುಷ್ಪಾ ಶಲವಡಿಮಠ ಅವರ ಕವಿತೆ “ಬದುಕಲು ಕಲಿತಿರುವೆ” ಓದಿದೆ.
ಉಳಿಯ ಪೆಟ್ಟು ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿಸುತ್ತೆ.
ಹೆಣ್ಣು ರಾಮಾಯಣ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಹಲವು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ತುತ್ತಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಛಲ, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾದಿಂದ ಬೆಳೆದ ಆಕೆಯ ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರಣ ವಿಷಾದದ ಛಾಯೆಯಲ್ಲು ನಗುವರಳಿಸಿದೆ. ಅಭಿನಂದನೆ.
ಪ್ರಬುದ್ಧ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್
ಕ್ಷಮೆಯ ಬೆಳಕಿನಲಿ ವಿಶ್ರಮಿಸುತಿರುವೆ..
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಮೇಡಮ್
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್