ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್

ಮತ್ತೆ ಬರುವಳು…????

ಮಳೆ ನಿಂತ ಘಳಿಗೆಯಲಿ
ತಂಗಾಳಿ, ಭುವಿ ಘಮಲಿನಲಿ
ಸುಂದರ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಯುವ
ಜೋಡಿಯೊಂದು ಪ್ರಣಯದಲಿ
ಹಾರಿ ಹಾರಿ ಹಾಡಿ ಮೈ ಮರೆತಿರಲು…

ಆ ಬದಿಯಿಂದೀಬದಿಗೆ
ಈ ಬದಿಯಿಂದಾಬದಿಗೆ ಮೈ ಕೈ
ಸೋಂಕಿಸಿ ರಮಿಸಿ ಮೈ ಮರೆತು ನಲಿಯುತ

ಸ್ವಚ್ಛಂದ ಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ
ಪ್ರಣಯದಾ(ದೂ)ಟಕೆ ಕಣ್ಸನ್ನೆಯಲೇ ಕರೆಯುತಿವೆ
ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿ ಅಂದ ಆನಂದ ತೋರುತ ಬಾರೆನ್ನಲು
ಪ್ರಣಯದಾಟಕೆ
ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ
ಕಾಡಿಸಿ ಪೀಡಿಸುತ ನಲಿಯುತಿಹ ಪ್ರೇಮ ಸಲ್ಲಾಪದಿ ಮೈ ಮರೆತಿಹ ನಯನ ಮನೋಹರ ಘಳಿಗೆಯಲಿ …‌

ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದ ಆಗಂತುಕ
ನಾಯೊಂದು ಜೊಡಿಯಲೊಂದು ಎತ್ತೊಯ್ಯಲು
ಏಕಾಂಗಿ ಪ್ರೇಮಿಯ ಆಕ್ರಂದನ
ನೆಲಮುಗಿಲ ಒಂದಾಗಿಸಿದೆ.

ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದು ಬೇಟೆಗಾರನ
ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಮೇಲೇರಿ
ಕೆಳಗಿಳಿದು ಮುಂದೆ ಹಿಂದೆ
ಅಸಹಾಯಕ ಕೂಗ ಕೂಗುತ್ತಾ

ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ ಸೋತು ಸೊರಗಿ
ಘೀಳಿಡುತಿಹ ವಿರಹಿಯ
ಆಲಾಪ ಹೃದಯಕೆ ಬೆಂಕಿ
ಇಟ್ಟಂತಿದೆ,

ಕಾಯುತಿದೆ
ಮತ್ತೆ ನಲ್ಲೆ ಬರುವಳೆಂದು
ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಅದೇ ಜಾಗದಲಿ

(ಕೊರೋನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡ ದೃಶ್ಯಕ್ಕೆ ಅಕ್ಷರ ರೂಪ ಕೊಟ್ಟದ್ದು)

ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್

About The Author

admin

See author's posts