ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಬುವಿ ರವಿ ಮತ್ತು ಮುಂಗಾರಮ್ಮ
ಕವಿತಾ ಹೆಗಡೆ ಅಭಯಂ
ವಸಂತದಲ್ಲಿ ಬುವಿಗೆ ರವಿಯ
ಗಂಟು ಹಾಕಿದ ಮುಂಗಾರಮ್ಮ
ಈಡು ಜೋಡು ಹೊಂದಿತೆಂಬ ನಿರುಮ್ಮಳದಿ ಸಾಗರ ಸಂಚಾರಕೆ
ಹೊರಟೇಹೋದಳಲ್ಲ.
ವಸಂತವಿಡೀ ರವಿಯ ವೀರಾವೇಶ
ಆಟಾಟೋಪಕೆ ಮೈಮನದ ತುಂಬ
ಮೊದಮೊದಲು ಹೂವರಳಿಸಿ ನಕ್ಕ ಬುವಿ.
ಹಗಲೆಲ್ಲ ಎಡೆಬಿಡದೆ ಕಾಡುವ ಹಠಮಾರಿ ದಣಿವರಿಯದ ರವಿಯ ಬಿಸುಪ ಬೇಗುದಿಗೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ
ಸೋತು ಬೆವೆತವಳ
ಬಿಡಲಾರದ ಬಂಧಕೆ ಬೀಗ ಜಡಿದ
ಬಾಯೊಳಗೆ ಅನೂಹ್ಯ ಹಾಹಾಕಾರ.
ಮಗಳ ನೋಡಲು ಹೊರಟ ಮುಂಗಾರಮ್ಮ ತಿನಿಸ ಶೇಖರಿಸುತ್ತ ಒಡಲ ಗಂಟ ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಹಿರಿದಾಗಿಸಿ
ಲಗುಬಗೆಯಲಿ ಅವತರಣ.
ಅಲ್ಲೋ ಕೃಶಕಾಯೆ
ರವಿತೃಷೆಗೆ ಹಿಂಜಿ ಹತ್ತಿಯಾದ ಬುವಿ.
ಒಡಲ ಆರ್ಭಟವ ಒಳಗೆ ಅಡಗಿಸಿಡುತ
ಶ್ರಾವಣದ ಸಿಂಚನದಿ ಮಗಳ
ನೆನೆಸುವ ತವಕ.
ಮಿಂಚ ಚಕ್ಕುಲಿ ಸಿಡಿಲ ಉಂಡೆಗಳ
ಔತಣದಿ ಮಗಳ ಹಸಿಯಾಗಿಸುವ ಹರಕೆ.
ಆಷಾಢದಲೋ ಅತಿ ಅಮೃತಧಾರೆ
ಸೋನೆ ಜಡಿಮಳೆಯಾಗಿ
ಕಂಡ ಅಂಡ ಅಣುಗಳನೆಲ್ಲ
ನೆನೆಸಿ ಹಸಿರಾಗಿಸುವಾಸೆ.
ತುಸು ಆರೈಕೆಯ ಹುನ್ನಾರಕೆ ಆಷಾಢದಗಲಿಕೆಯ ನೆಪ.
ತಿಂಗಳು ಕಳೆಯುವದರಲ್ಲಿ
ಬುವಿಗೆ ತವರು ತಂಗಳು
ರವಿಯ ಅನವರತ ಕನವರಿಕೆ.
ಮುನಿದ ಮುಂಗಾರಮ್ಮ
ಬುವಿ ರವಿಯ ಪುನರ್ಮಿಲನಕೆ
ಒಲ್ಲದ ಮನದಿ ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆ ಸರಿವಾಗ
ರವಿಯ ಭದ್ರಪದ ಭಾದ್ರಪಾದವಾಗಿ
ಮಿಲನ ಮಹೋತ್ಸವಕೆ ಪುನರ್ನಾಂದಿ.
ಮತ್ತೆ ಮುಂಗಾರಮ್ಮ ಬರುವವರೆಗೂ
ಮೀಸಲಿದೆ ಮತ್ತದೇ ವೈಭವ.
*****************
About The Author
