ಆರತಿಯ ಬೆಳಕು
ಬಂದ ಶ್ರಾವಣ
ಮನೆಮನದ ಕದವ ತಟ್ಟುತ….!!

ಭಾವಗಳ ಬದಲಾವಣೆ
ಕಾರಣಗಳ ಅರಿಯುತ್ತ

ಬದುಕಿಗೆ ನಾವೆ ಹೆಗಲು ಕೊಡಬೇಕು
ಉಡುದಾರ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಜನಾಬ್

ಕಾವ್ಯಯಾನ ಅವನೆ ಕರ್ತ ಬಾಲಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ ಮೂಗನ ಮುಂದೆ ಮೂಗು ಕೆರೆಯ ಬೇಡಕಿವುಡನ ಮುಂದೆ ತುಟಿಗಳ ಆಡಿಸ ಬೇಡಕುರುಡನ ಮುಂದೆ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡ ಬೇಡನಗುವವರ ಮುಂದೆ ಎಡವಿ ಬೀಳ ಬೇಡ ಈರ್ಶೆ ಪಡುವವರ ಮುಂದೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನಡೆಸತ್ಯ ನುಡಿಯುವರ ಮುಂದೆ ಶಿರಬಾಗಿ ನಡೆಆತ್ಮೀಯರೊಡನೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾ ನಡೆಯಶಸ್ಸು ಗಳಿಸಿದವರ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿಯೇ ನಡೆ ನೀ ನಡೆವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಗೆ ಹೂವು ಅರಳಲಿನೀನಿರುವೆಡೆ ಸಂತಸದ ಕಾರಂಜಿ ಚಿಮ್ಮುತಿರಲಿನಿನ್ನ ಬಳಿ ಸಂತಸ ಸಡಗರ ಹರಿದು ಬರುತಿರಲಿನಿನ್ನ ನಡೆ ನುಡಿ ಎಲ್ಲರನು ಆಕರ್ಶಿಸುವಂತಿರಲಿ*************************

ಸ್ಥಾವರ ತಾನೆ ಉದ್ಬವಿಸಿದ್ದು
ಮನದೊಳಂಕುರಿಸಿದ ಅಸ್ತ್ರ

ಇದೀಗ ಸಂಪೂರ್ಣ
ಶರಣಾಗತಿ
ಮಂದ್ರ ಭಾವ

ಯಾರನ್ನೇಕೆ ದ್ವೇಷಿಸಬೇಕು,ಯಾರನ್ನೇಕೆ ದೂಷಿಸಬೇಕು ಈ ವಿಧಿಯಾಟಕೆ
ನನಗಿಲ್ಲದ ಭಾಗ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ತಡಕಾಡುತ್ತೇನೆ ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ

ನನ್ನ ನಾನೇ ಅರಿಯಲಿರುವ ಮಾರ್ಗವೇಕೈಕ ಹಾದಿಯ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ, ತುಡಿತವ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ….
ಇರುವುದಕೆ ಹುಚ್ಚಾಗಿ, ಹುಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಲೆವವರು ಹೊಂದಿದೆನಗದೊಂದಿಲ್ಲ

ನಿನ್ನ ಸಂಧಿಸುವ ಗಳಿಗೆ ಚಂದಿರನ ಬೆಳದಿಂಗಳು
ನೀ ಮುನಿದ ಗಳಿಗೆ ಮುಗಿಯದ ವಿಲಾಪ ದೊರೆ

ಸುಂದರ ಸಂಜೆ ಮುಂಜಾವಿಗೂ ಕರೋನಾ ಕಾಟ
ನಿನ್ನ ಸುಳಿವು ತಾರದ ಗಾಳಿ ಕವಿತೆ ಹೇಗೆ ಬರೆಯಲಿ