ಸರಸ
ಬಾಲಕೃಷ್ಣ ದೇವನಮನೆ
ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಶೃಂಗಾರದಾಟಕೆ
ಉದ್ರೇಕಗೊಂಡು ಮೊರೆಯುತ್ತಿದೆ ಕಡಲು
ದಂಡೆಯಲ್ಲಿ…
ಎದೆಯಿಂದ ನಾಭಿಯಲಿ ಸುಳಿದು
ತೊಡೆಸಂಧಿಯಲಿ ಕುದಿಯುತ್ತಿದೆ ಉಸಿರು…
ಮೌನವನು ಹೊದ್ದ ತಿಂಗಳು
ಮುಚ್ಚಿದ ರೆಪ್ಪೆ; ಕಚ್ಚಿದ ತುಟಿ,
ಕಿವಿಯ ಪದರದಲಿ ಮುಲುಕಾಟದಾಲಾಪ,
ಕುಳಿರ್ಗಾಳಿ ಸೋಕಿದ ಬೆರಳು
ಮೈಮುರಿದ ತೋಳು
ಉಸಿರಿನೇರಿಳಿತ
ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯಲಿ ಬಿಗಿತ;
ನಡುವಿಂದ ಕಾಲ್ಸೆಳೆತ.
ಚದುರಿದ ಮರಳು
ಹಾಸಿಗೆ, ಕೆದರಿದ ಮುಂಗುರುಳು
ಗೀರಿದ ಬೆನ್ನು
ಉಕ್ಕಿದ ಬೆವರು ಹರಿದು
ಒಡಲೊಳಗೆ ಜೀವಜಲ ಪುಟಿದು
ಗರ್ಭಗಡಲಲ್ಲಿ ಪುಳಕ..!
ಮೊರೆತ ತಗ್ಗಿದ ಕಡಲು ಶಾಂತ
ಪ್ರಶಾಂತ ಮುಗುಳು ಧನ್ಯ!!
*******
ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ತಿಂಗಳು ಹಾಗು ಉನ್ಮತ್ತ ಕಡಲ ಪ್ರೇಮದ ಶೃಂಗಾರದಾಟ ಸಶಕ್ತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ. ಈ ರೂಪಕಗಳು ಜೀವನೋನ್ಮುಖಿಯಾಗಿವೆ
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ
ಕವಿತೆಯ ಭಾಷೆ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಸಾರ್ಥಕತೆ ಪಡೆದಿದೆ..ಸೂಪರ್