ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಕಾಡಜ್ಜಿ ಮಂಜುನಾಥ
“ವಸಂತ ಕಾಲ “
ಯುಗಾದಿ ಬರುತಿದೆ ಹೊಸತನ ತರುತಿದೆ
ಮಾವುಬೇವು ಮೊಳೆತು ನಿಸರ್ಗ ಅರಳಿದೆ;
ವಸಂತಕಾಲ ಬಂದು ಕೋಗಿಲೆ ಹಾಡುತಿದೆ
ಶುಕಪಿಕಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ರಾಗ ಕೇಳುತಿದೆ!
ಮನದ ಕಹಿಗಳು ಕಳೆದು ಸಿಹಿಯಾಗಿ
ಎದೆಯ ಭಾವಗಳು ಬೆರೆತು ಒಲವಾಗಿ;
ಸವಿಗನಸು ಮೂಡಿ ಬದುಕಿಗೆ ಬಲವಾಗಿ
ಸೋಲುಗಳ ದೂಡಿ ವಿಜಯದ ನಗೆಯಾಗಿ!
ಬೇವು ಬೆಲ್ಲದಂತೆ ಬೆರೆತು ಜೊತೆಯಾಗಿ
ನೋವುಗಳ ಮರೆತು ನಗುವ ಮನಸಾಗಿ;
ಸಂಬಂಧಗಳ ಬೆಸೆವ ಹೃದಯ ಹೂವಾಗಿ
ಹೊಸವರುಷ ಬರುತಿದೆ ನಗುವ ಮಗುವಾಗಿ!
ದ್ವೇಷಗಳ ಮರೆತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹಂಚುತ
ಸಹಬಾಳ್ವೆಯ ಮನಗಳ ಮೌನದಿ ಬಂಧಿಸುತ;
ಸ್ನೇಹ ಪ್ರೀತಿಯ ಹರಸುವ ಹೃದಯವಾಗಿದೆ
ಯುಗಾದಿ ಬರುತಿದೆ ಹೊಸತನ ತರುತಿದೆ!