ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ

ವಿಜಯಶ್ರೀ ಹಾಲಾಡಿ

ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ

ನಿಸರ್ಗದೊಂದಿಗೆ ದುಡಿಯುವುದು
ಬೆವರಿನ ತುತ್ತು ತಿನ್ನುವುದು
ಇದೇ ಬದುಕೆಂದು ತಿಳಿದ
ನನ್ನ ಪೂರ್ವಜರ ಕಾಲವದು
ನನಗಾಗಲಿ ನನ್ನ ಓರಗೆಯ
ಮಂದಿಗಾಗಲಿ ಜನನ ಪತ್ರಗಳ
ಸರಕಾರಿ ದಾಖಲೆಗಳ
ಹೊಳಹೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ

ಇಲ್ಲದ ಪ್ರಮಾಣ ಕಾಗದಗಳ
ತಂದುಕೊಡಿರೆಂದು ಆಜ್ಙಿಸುವವರೆ
ಹೂವು ಅರಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ
ಹೇಳಲು ಒತ್ತಾಯಿಸದಿರಿ
ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಇದೇ
ನೀರು ಮಣ್ಣು ಗಾಳಿ
ಉಸಿರಾಡಿದ್ದೇವೆ- ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲೇ
ಇದ್ದು, ಸತ್ತು ನೆಲದ
ಋಣವ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇವೆ…
ನೀವು ಬಂದೂಕಿಗೆ
ಮಾತು ಕಲಿಸಿರುವಿರಿ
ಲಾಠಿ ಬಡಿಗೆ ದೊಣ್ಣೆಗಳ
ಕೆತ್ತಿ ಹರಿತಗೊಳಿಸಿರುವಿರಿ
ಆದರೆ
ರಕ್ತದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಜ
– ಮೊಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಮಳೆ
ಬೀಳುವುದಿಲ್ಲ- ಹಸಿವಿಗೆ
ಅನ್ನ ಬೆಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ

ಇಲ್ಲದ ಕಾಗದಪತ್ರಗಳ
ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಹಗಳಿವೆ
ಈ ನೆಲದ ಸಾರ
ಹೀರಿದ ಜೀವಕೋಶಗಳಿವೆ
ಮನಸ್ಸುಗಳಿವೆ
ಆತ್ಮಗಳಿವೆ
ಕನಸುಗಳಿವೆ
ನಂಬಿ….
ಇದಕ್ಕೂ ಮೀರಿ
ಬದುಕಿಬಾಳಿದ ಹೊಲ- ಮನೆ
-ಗಳ ಅಗಲಿ ಯಾವ ಕ್ಯಾಂಪು
-ಗಳಿಗೂ ನಾವು ಬರುವುದಿಲ್ಲ
ಕೋಲೂರಿಕೊಂಡು ನಡೆವಾಗಲೂ
ಭುಜಕ್ಕೆ ಆತುಕೊಳ್ಳದ
ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯರ
ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಮರಿಮಕ್ಕಳು ನಾವು
ದಂಡಿಗೆ ದಾಳಿಗೆ ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ
ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಿ !