ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು

ಡಿಸೆಂಬರ್ – 10 ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣಾ ದಿನ.

ಈ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣೆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಾಕಾರಗೊಳುತ್ತಿದೆಯೇ..?

ಅಲ್ಲದೇ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ‘ಮಾನವ ಹಕ್ಕು’ಗಳ ಸ್ಥಿತಿ‌ ಹೇಗಿದೆ..!?

ಕೆ.ಶಿವು.ಲಕ್ಕಣ್ಣವರ

ಇದೇ ಡಿಸೆಂಬರ್ 10ರಂದೇ ಈ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣಾ ದಿನದ ಈ ಲೇಖನ ಬರೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು ನಾನು. ಅಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಲೇಖನಗಳನ್ನೂ ಬರೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ಯಾವುದೋ ಲೇಖನಗಳ ಮಾಹಿತಿ ಸಂಗ್ರಹಕ್ಕಾಗಿ ಹೀಗೆಯೇ ಸಿರಿಗೆರೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಡಿಸೆಂಬರ್ ‌10ರ ಈ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣಾ ದಿನದ ಮಾಹಿತಿ ಲೇಖನ ಬರೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈಗ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ…

ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು ದೊರಕುವುದನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವ ಹೊಣೆ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯದು.
ಈ ಹಕ್ಕುಗಳು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದೊರಕಿವೆಯೆ?
ಮನುಷ್ಯರು ಇರುವ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಅವರಿಗೆ ಹಕ್ಕುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲೂ ಮನುಷ್ಯರ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಮಾನ್ಯತೆಯನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ…

ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಡಿಸೆಂಬರ್ ಹತ್ತನೇ ತಾರೀಖನ್ನು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ‘ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಿನ’ ಎಂದು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಡಿಸೆಂಬರ್ 10, 1948ರಂದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಾರ್ಟರ್‍ಗೆ ಮನ್ನಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿತು. ಇದನ್ನು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯ ದೇಶಗಳನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸಿದೆ. ಈ ಹಕ್ಕುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತಮ್ಮಲ್ಲಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ, ಯುವಜನರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸಿದೆ…

ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಿನ ಆಚರಿಸುವುದರ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಮುಖ ಉದ್ದೇಶ ಎಂದರೆ, ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯರು ಮೂಲಭೂತ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು, ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದಲೇ ಹಕ್ಕುಳ್ಳವರಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಈ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕುವ ಅಧಿಕಾರವು ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವ ಶಕ್ತಿಗೂ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಮಾವನ ಹಕ್ಕುಗಳು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ದೊರಕಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ಕೊಡುವುದು…

ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಾರ್ಟರ್‍ನಲ್ಲಿ ಅನುಚ್ಛೇದ-1, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಹಕ್ಕು ಸಮಾನವಾಗಿ ದೊರಕಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅನುಚ್ಛೇದ-2, ಎಲ್ಲಾ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಅವರ ಬಣ್ಣ, ಜಾತಿ, ವಂಶ, ಲಿಂಗ, ಭಾಷೆ, ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ವಿಚಾರಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ತಾರತಮ್ಯ ಮಾಡದೆ, ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸತಕ್ಕದ್ದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅನುಚ್ಛೇದ-5, ಮನುಷ್ಯರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಮಾನವೀಯವಾಗಿ ಯಾರೂ ವರ್ತಿಸತಕ್ಕದ್ದಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ಅನುಚ್ಛೇದ-12, ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವೈಯಕ್ತಿಯ ಮತ್ತು ಸಾಂಸಾರಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅಡ್ಡಿಯನ್ನು ಯಾರೂ ಉಂಟು ಮಾಡತಕ್ಕದ್ದಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕಾರ, ಒಟ್ಟು 30 ಅನುಚ್ಛೇದಗಳಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿ, ಸಮಾನವಾಗಿ ಮತ್ತು ಗೌರವದಿಂದ ಬದುಕುವ ಎಲ್ಲಾ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಗಿದೆ…

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಒದಗಿಸಿದ್ದರೂ, ಪ್ರಪಂಚಾದ್ಯಂತ ಇಂದು ಅನ್ಯಾಯ, ಅಶಾಂತಿ, ಆಕ್ರಮಣ ಎಡೆಬಿಡದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಳವಳದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಲು ನಾಗರಿಕ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಮೇಣದ ಬತ್ತಿ ಹಚ್ಚಿ, ಸರ್ಕಾರಗಳು ವಿಚಾರ ಸಂಕಿರಣಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುವ, ಜಾಹೀರಾತು ನೀಡುವ, ಭಾಷಣ ಏರ್ಪಡಿಸುವುದು, ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಖಾಯಂ ಆಗಿ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವುದು, ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಭರವಸೆ ನೀಡುವುದು…
ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಆದರೂ, ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಮಾಜ ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳೂ ದೊರಕುತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಜೀವಿಸಬೇಕು. ಜೀವನಾವಶ್ಯಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅಂದರೆ ಆಹಾರ, ಬಟ್ಟೆ, ವಸತಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು; ಆದರೆ, ಬಹುಸಂಖ್ಯೆ ಜನರಿಗೆ ಇವುಗಳು ಯಾವುವೂ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ, ಮನುಷ್ಯರು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕೂಡ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆ. ಆದರೆ, ಇದಕ್ಕೂ ಕೂಡ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲ…

ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲೂ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸ್ಥಿತಿ ಹೀನಾಯ ಮಟ್ಟ ಮುಟ್ಟಿದೆ. ದೇಶದ ನೂರಾರು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಜನರು ಇಂದಿಗೂ ಮೂಲಹಕ್ಕುಗಳಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಅನುಚ್ಛೇದ-5ರ ಪ್ರಕಾರ, ಮನುಷ್ಯರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಅಥವಾ ಅಮಾನುಷ ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಗುರಿಪಡಿಸುವುದು ಅಪರಾಧ. ಆದರೆ, ಪ್ರಪಂಚದ ಹಲವಾರು ದೇಶಗಳನ್ನು ಅಮೆರಿಕಾ ಭೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದೆ; ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಾರ್ಟರ್‍ನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಎಲ್ಲಾ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಅಮೆರಿಕಾ ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿಕೊಂಡೇ ಬಂದಿದೆ. ಈ ಕುರಿತು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಕೂಡ ಏನು ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕೊ, ಅದನ್ನು ಕೈಗೊಂಡಿಲ್ಲದಿರುವುದು ವಿಷಾದದ ವಿಷಯವೇ ಸರಿ…

ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಜಮೀನ್ದಾರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲಿನ ನಾಗರಿಕರಲ್ಲಿ ಭೀತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿವೆ; ಅಮಾಯಕರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿವೆ. ದಲಿತರು, ಆದಿವಾಸಿಗಳು, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು, ಬಡವರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗೌರವದಿಂದ ಬದುಕುವುದು ದುಸ್ತರವಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಾರ್ಟರ್‍ನ ಅನುಚ್ಛೇದ -25ರ ಪ್ರಕಾರ, ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಸಮೇತ ಆಹಾರ, ಆರೋಗ್ಯ, ಗೌರವದೊಂದಿಗೆ ಜೀವಿಸುವ ಹಕ್ಕು ದೊರಕಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಈ ಮೂಲಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು ಸರ್ಕಾರದ ಕರ್ತವ್ಯ. ನಮ್ಮ ದೇಶವು ಕೂಡ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ…

ಮತ್ತದೇ ಇಂದು ವಿಶ್ವ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಿನವನ್ನು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಜೀವಂತಿಕೆ ಇರುವುದೇ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದ ಸ್ವತಂತ್ರ ಬದುಕಿನಿಂದ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಂವಿಧಾನ ಹಾಗೂ ಕಾನೂನು ನೀಡಿರುವ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ, ಬಾಳಬೇಕಿದೆ. ಇನ್ನೋರ್ವರ ಸ್ವಾತಂತ್ರಯವನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯಲು ಈ ದಿನದ ಸಂದೇಶ ಪೂರಕವಾಗಲಿ ಎಂಬುದೇ ಸದಾಶಯ…

ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಜೀವಿಸುವ ಹಕ್ಕು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಗೌರವ ಮತ್ತು ಆದರದಿಂದ ಕಂಡರೆ ಅದೇ ನಾವು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ನೀಡುವ ಗೌರವ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ದುರ್ಬಲರು, ಶೋಷಿತರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿವೆ…

ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ದಿನನಿತ್ಯ ಹೋರಾಟಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇವೆ. “ಜನರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರೆ ಅದು ಅವರ ಮನುಷ್ಯತ್ವವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದಂತೆ’ ಎಂದು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಗಾಂಧಿ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನೆಲ್ಸನ್‌ ಮಂಡೇಲಾ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕುರಿತು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ…

ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಜಾರಿ–

1948ರ ಜಾಗತಿಕ ಮಹಾಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ಆಪಾರ ಸಾವುನೋವಿನಿಂದ ಮನನೊಂದು ಜಗತ್ತು ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಲುವಿಗೆ ಬಂತು. ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಒಮ್ಮತ ಸೂಚಿಸಿದವು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ 1948ರ ಡಿ. 10ರಂದು ವಿಶ್ವ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಕಚೇರಿ ಜಿನೆವಾದಲ್ಲಿದೆ. ಅಂದಿನಿಂದ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ವರ್ಣ, ಧರ್ಮ, ಲಿಂಗ, ಭಾಷೆ, ಅಂತಸ್ತು, ಸಾಮಾಜಿಕ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ತಾರತಮ್ಯ, ದೌರ್ಜನ್ಯ ತಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿವೆ. ಘೋಷಣೆಯಾಗಿ 71 ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ಇಂದಿಗೂ ತನ್ನ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹ ಸಂಗತಿ…

ಆಯೋಗ‌ದ ಕಾರ್ಯಗಳು–

1 ವಿಶ್ವದ 78 ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ 40,000 ಜನ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಪುನರ್ವಸತಿ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
2 27 ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಂದ 10,000 ಜನರಿಗೆ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ
3 2,101 ಬಂಧನ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದೆ.
4 7,504
ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತನಿಖೆ ಮತ್ತು ದಾಖಲೆಗಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಿಶನ್‌ಗಳು.
5 692 ದಾಖಲಾದ ಹೊಸ ಆರೋಪಗಳು…

1 2016ರಿಂದ 2019ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಆಯೋಗಕ್ಕೆ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾಕರು ಹಾಗೂ ದಲಿತರ ಮೇಲೆ ಗುಂಪು ಥಳಿತ ಮತ್ತು ದೌರ್ಜನ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ದಾಖಲಾದ ಅಪರಾಧಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ -2,008. ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಉ.ಪ್ರದೇಶ- 869
2 ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು 25 ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಆಯೋಗ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
3 ಅಸ್ಸಾಂ ಮೊದಲ ರಾಜ್ಯವಾಗಿದೆ (ಜನವರಿ 19, 1996)
4 ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಜೂನ್‌ 25, 2005ರಂದು ರಚನೆಯಾಗಿದೆ.
5 ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದುವರೆಗೆ ಏಳು ಜನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನ್ಯಾ| ರಂಗನಾಥ್‌ ಮಿಶ್ರಾ ಮೊದಲಿಗರು…

ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರು ಜನರಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಬೇಕಿದೆ; ಸರ್ಕಾರಗಳ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೇರಿ, ಜನರಿಗೆ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು ದೊರಕುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಈ ಮೂಲಕ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಿನವನ್ನು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಚರಿಸಬೇಕು…
ಆಗ ಮಾತ್ರ ವಿಶ್ವ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಿನಾಚರಣೆಗೆ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ಬರುವುದು…

ಹೀಗೆಯೇ ಈಗ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ‘ಮಾನವ ಹಕ್ಕು’ಗಳ ಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗೆಗೆ ನೋಡೋಣ…

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ‘ಮಾನವ ಹಕ್ಕು’ಗಳು–

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು (ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿ) ಬಹಳ ಸಂಕೀರ್ಣ ರಚನೆಯಾಗಿದೆ. ಕಾರಣವೆಂದರೆ ದೇಶದ ವಿಶಾಲವಾದ ಭೂ ಭಾಗ ಮತ್ತು ಅತ್ಯದ್ಭುತ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಇದರ ಸ್ಥಾನವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರದ ನೀತಿ ಮತ್ತು ಈ ದೇಶದ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾನತೆ, ಪ್ರಜಾತಂತ್ರ ಗಣರಾಜ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದ ಹಳೆಯ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಂತಿದೆ. ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳ ನೀಡಿಕೆಯ ಜೊತೆ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನೂ ಒದಗಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ವಾಕ್ಯಾಂಗದ ಉಪ ನಿಯಮಗಳು ಮಾತನಾಡುವ (ಹಕ್ಕು)ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿದೆ. ಕಾರ್ಯಾಂಗ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದು, ದೇಶದ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಚಲನೆಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನೂ ನೀಡಲಾಗಿದೆ…

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳುವಂತೆ, ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಭಾರತೀಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ತಂಡವು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲರು ಹೇಳುವಂತೆ, ದಲಿತ ಸಂಘದ ಸದಸ್ಯರು ಅಥವಾ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದು, ಈಗಲೂ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಗಣನೀಯ ತಾರತಮ್ಯದ ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಇನ್ನೂ ತೊಳಲಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಈ ದೇಶವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟಂತೆ ಗಮನಕೊಡುವಂತಹದ್ದಲ್ಲ,ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿರುವಂತೆ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯದಲ್ಲಿ . ಈ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ವಿಶ್ವ ೨೦೦೬ರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ವರದಿಯ ಅನ್ವಯ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮನೆಯು, ಭಾರತಕ್ಕೆ ರಾಜಕೀಯ ಹಕ್ಕಿಗೆ ೨ನೇ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹಾಗೂ ನಾಗರೀಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರಕ್ಕೆ ೩ನೇ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು , ಸ್ವಾತಂತ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಉನ್ನತ ದರ್ಜೆಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಿತು…

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಾಲಗಣನೆಯ ಘಟನೆಗಳು–
೧೮೨೯ – ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹಿಂದೂ ಅಂತ್ಯ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಆಚರಣೆಯ ವಿರುದ್ಧ, ಅಂದರೆ ಗಂಡನ ಸಾವಿನ ನಂತರ ವಿಧವೆಯರು ಸ್ವತಃ ಅಗ್ನಿಗಾಹುತಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಅಥವಾ ಸತಿ ಸಹಗಮನದಂತಹ ಕೆಟ್ಟ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ತೊಡೆದು ಹಾಕುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ,ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ಸುಧಾರಣಾ ಚಳುವಳಿಗಳಂತಹ, ಬ್ರಹ್ಮಸಮಾಜದ ಸ್ಥಾಪಕರಾದ ರಾಜಾ ರಾಮ್ ಮೋಹನ್ ರಾಯರ ನೆರವಿನಿಂದ, ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಅಂದಿನ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ವಿಲಿಯಂ ಬೆಂಟಿಂಕ್‌ನು ಭಾರತದ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ‘ಸತಿ’ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು, ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ತೊಡೆದು ಹಾಕಿದನು/ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿದನು.
೧೯೨೯ – ಬಾಲ್ಯ ವಿವಾಹ ನಿಷೇಧ ಕಾಯಿದೆ , ೧೪ ವರ್ಷ ತುಂಬಿದ ಎಲ್ಲಾ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನವರ ವಿವಾಹವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುವುದು…
೧೯೪೭ – ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜರಿಂದ ರಾಜಕೀಯ ಸ್ವತ್ರಂತ್ರವನ್ನು ಭಾರತ ಪಡೆಯಿತು.
೧೯೫೦ – ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ರಚನೆಯಿಂದಾಗಿ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವದ ಗಣರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಶ್ರೀಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಮತದಾನ ಮಾಡುವ ಹಕ್ಕು. ಸಂವಿಧಾನದ ೩ನೇ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಿದ್ದು, ಭಾರತದ ಉಚ್ಚ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳ ಅಂಗೀಕಾರ. ಹಿಂದುಳಿದ ಜಾತಿ ಹಾಗು ವರ್ಗದ ಜನರಿಗೆ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ,ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವಿಕೆ/ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯ ಹಕ್ಕುಗಳ ಪ್ರಧಾನ.
೧೯೫೨ – ಬುಡಕಟ್ಟು ಅಪರಾಧಿ ಕಾಯ್ದೆ ಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಹಿಂದೆ ಪಡೆದಿದ್ದು,ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ “ಅಪರಾಧಿ ಜನಾಂಗ”ವನ್ನು ವಿಭಾಗೀಕರಿಸಿ, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು “ವಿರೋಧಿಸಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿ “(೧೯೫೨)ರ ಹ್ಯಬಿಚುಯಲ್ ಆಫೆನ್ಡರ್ಸ್ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು * ೧೯೫೫ – ಕೌಟುಂಬಿಕ ಕಾನೂನಿನಲ್ಲಿ ಸುಧಾರಣೆ ಮಾಡಿ , ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಹಿಂದೂ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಕ್ಕನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು .
೧೯೫೮ – ಸೈನಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳ/ಶಸ್ತ್ರ ಸಜ್ಜಿತ ಪಡೆ (ವಿಶೇಷ ಅಧಿಕಾರ ) ಕಾಯಿದೆ , 1958-
೧೯೭೩ – ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಉಚ್ಚತಮ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ನೀಡಿದ ತೀರ್ಪಿನನ್ವಯ ಭಾರತ ಸಂವಿಧಾನದ ಮೂಲಭೂತ ನೀತಿಗಳನ್ನು ( ಹಲವು ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ )ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕ ತಿದ್ದುಪಡಿಗೆ ಅವಕಾಶ ವಿರುವುದಿಲ್ಲ.
೧೯೭೫-೭೭ – ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತುರ್ತುಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ – ಹಕ್ಕುಗಳ ವಿಸ್ತರಣೆಯು ಉಲ್ಲಂಘನೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು.
೧೯೭೮ – ಉಚ್ಚತಮ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ನಿಯಮದಂತೆ ಮೇನಕ ಗಾಂಧಿ ವಿ. ಭಾರತದ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆದ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ಸಂವಿಧಾನದ ಸಂಹಿತೆ (ಕಲಂ)೨೧ ರನ್ವಯ, ಜೀವಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ರದ್ದು ಪಡಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.
೧೯೭೮ ರ ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆ …

೧೯೮೪ – ಆಪರೇಶನ್ ಬ್ಲೂ ಸ್ಟಾರ್ ಮತ್ತು ತದ ನಂತರದ 1984ರ ಸಿಖ್ಖೆತರ ಗಲಭೆ
೧೯೮೫-೮೬ – ಶಃ ಬಾನೋ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ , ಸರ್ವಶ್ರೇಷ್ಠ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ವಿಚ್ಚೇಧನದ ಮೇಲಿನ ಮುಸ್ಲಿಂ ಹೆಂಗಸರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನೂ, ಮುಸ್ಲಿಂ ಪ್ರವಾದಿಗಳ ಕಡೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿತು. ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟಿನ ತೀರ್ಪನ್ನು ಶೂನ್ಯೀಕರಿಸಲು, ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿ ಸರ್ಕಾರವು ಮುಸ್ಲಿಂ ಮಹಿಳೆಯ (ವಿಚ್ಚೇಧನದ ಮೇಲಿನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಹಕ್ಕು ) ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತು. ೧೯೮೬.
೧೯೮೯ – ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದ (ದೌರ್ಜನ್ಯ ತಡೆ )ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ೧೯೮೯ ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.
೧೯೮೯ – ಇಂದಿನ -ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಭದ್ರತೆಗಾಗಿ ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಪಂಡಿತರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಶುದ್ಧತೆ, ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳ ಅಪವಿತ್ರಗೊಳಿಸುವಿಕೆ, ಹಿಂದೂಗಳ ಮತ್ತು ಸಿಖ್ಖರ ಮಾರಣಹೋಮ ಹಾಗು ಹೊರ ವಿದೇಶಿ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಅಪಹರಣ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರಿ ಕಾರ್ಯಗಳು.
೧೯೯೨ – ಸ್ಥಳೀಯ ಸ್ವಯಂ – ಸರ್ಕಾರ (ಪಂಚಾಯತಿ ರಾಜ್ )ಕ್ಕೆ ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕ ತಿದ್ದುಪಡಿ,ಹಳ್ಳಿಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ೩ನೇ ವಿಷಯದ ಹಂತದಲ್ಲಿ, ಮೂರನೆ – ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಸ್ಥಳವನ್ನು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮೀಸಲಾಗಿರಿಸಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದವರಿಗೂ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿದೆ.
೧೯೯೨ – ಹಿಂದೂ ಗಲಭೆಕೋರರಿಂದ ಬಾಬ್ರಿ ಮಸ್ಜಿದ್ ನಾಶ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಕರಣದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರಾದ್ಯಂತ ಸಂಭವಿಸಿದ ಘಟನೆ.
೧೯೯೩ – ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಾಯಿದೆಯ ರಕ್ಷಣೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಮಿಷನ್/ನಿರೂಪದ ಸ್ಥಾಪನೆ.
೨೦೦೧ – ಆಹಾರದ ಹಕ್ಕು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಸರ್ವ ಶ್ರೇಷ್ಠ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆದೇಶ.
೨೦೦೨ – ಗುಜರಾತ್ ಗಲಭೆ, ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ದಾಳಿಯಿಂದ ಹಲವು ಸಾವು.
೨೦೦೫ – ಸಾರ್ವಜನಿಕ ನೇತೃತ್ವದ ಬಲಪಡಿಸುವಿಕೆಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಹಕ್ಕು ಕಾಯಿದೆ ಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿ,ನಾಗರೀಕರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಂದ ಒದಗಿಸುವುದು.
೨೦೦೫ – ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗ್ರಾಮೀಣ ಉದ್ಯೋಗ ಖಾತರಿ ಕಾಯಿದೆ (ಎನ್ ಆರ್ ಇ ಜಿ ಎ ) ಕೆಲಸವನ್ನು ಗಳಿಸುವ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಕ್ಕು…

೨೦೦೬ – ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶದಂತೆ, ಭಾರತೀಯ ಪೋಲಿಸ್ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದೌರ್ಬಲ್ಯವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪೋಲಿಸ್ ಸುಧಾರಣೆ ಕಾಯಿದೆ …
೨೦೦೯ – ದೆಹಲಿ ಹೈ ಕೋರ್ಟ್ ನೀಡಿದ ಆದೇಶದ ಅನ್ವಯ, ಇಂಡಿಯನ್ ಪೀನಲ್ ಕೋಡ್ ಸೆಕ್ಷನ್ 377ರ ಅನ್ವಯ ಸ್ಪಷ್ಟವಿಲ್ಲದ “ಅಸ್ವಾಭಾವಿಕ” ಲಿಂಗ ಕಾಯ್ದೆ , ಸಲಿಂಗಕಾಮಿಗಳಿಗೆ ಅಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕವಾಗಿದ್ದು, ಖಾಸಗಿಯಾಗಿ ಇಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ತಡೆಯಾಗಿದ್ದು, ಸಲಿಂಗ ಕಾಮಿಗಳನ್ನು ಅಪರಾಧಿ ಭಾವದಿಂದ ನೋಡದಿರಲು ತಂದ ಕಾಯ್ದೆ…
ಅಧೀನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಸಂಭವಿಸುವ ಸಾವು ಸಂಪಾದಿಸಿ
ಪೊಲೀಸರ ನಡತೆ ಮತ್ತು ನೀಡುವ ಹಿಂಸೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ತಡೆಗಳಿದ್ದರೂ, ಪೋಲೀಸರ ಅಧೀನದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ನೀಡುವ ಹಿಂಸೆ/ದೌರ್ಜನ್ಯಅಧಿಕವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಬಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಆಗುವ ಸಾವಿಗೆ ಬಹು ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಪೊಲೀಸರು ಶ್ರೀಮಂತ ಹಾಗು ಪ್ರಾಭಾವೀ ಅಪರಾಧಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು,ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಮುಗ್ದ ಜನರಿಂದ ‘ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆ’ ಸಿಗುವವರೆಗೂ ಅವರನ್ನು ಪೊಲೀಸರು ಹಿಂಸಿಸುತ್ತಾರೆ ಕಾಮನ್ ವೆಲ್ತ್ನ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಭಾರತೀಯ ಶಾಖೆಯ ವಿಷಯ ನಿರ್ವಹಣೆಗಾರರಾದ ಜಿ.ಪಿ. ಜೋಶಿರನ್ವಯ, ನವದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿ ಪೋಲೀಸರ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಹೊಣೆರಹಿತ ಪೋಲಿಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೇ ಕಾರಣ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ…

೨೦೦೬ರಲ್ಲಿ, ಭಾರತದ ಸರ್ವ ಶ್ರೇಷ್ಠ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಪ್ರಕಾಶ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಒಕ್ಕೊಟದ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆದ ಪ್ರಕರಣದ ತೀರ್ಪಿನಲ್ಲಿ ,ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಆದೇಶ ನೀಡಿ, ಪೊಲೀಸರ ಸುಧಾರಣೆ ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ೭ ಅಂಶಗಳ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಹೇಳಿತು. ಈ ಅಂಶಗಳ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶಗಳು ಎರಡು ರೀತಿಯಾಗಿದ್ದು, ನೇಮಕಾತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಹರಿವಿಗೆ ಅವಕಾಶ/ ಪೋಲೀಸರ ವರ್ಗಾವಣೆ ಹಾಗು ಪೋಲೀಸರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಿಗಾ ಇಡಲು ಆದೇಶಿಸಿತು…

ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಆಡಳಿತ ಸಂಪಾದಿಸಿ
ಯುನೈಟೆಡ್ ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರ ಹಾಗು ಹಲವಾರು ಅಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿನ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗಾದ ಹಿಂಸೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿನ ಭಾರತೀಯ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ವರದಿ ಮಾಡಿದೆ. ‘ಓ ಹೆಚ್ ಸಿ ಹೆಚ್ ಆರ್’ ನ ಇತ್ತೀಚಿನ ಪತ್ರಿಕಾ ವರದಿಗಾರರ ಪ್ರಕಾರ ” ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಮಿಷನರ್, ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನಡೆದ ಭಾರತದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿನ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ, ಆಕ್ಷೇಪ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದು, ಅಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ನಾಗರೀಕರ ಸಾವುಗಳು, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಹರಣ ಮತ್ತು ಮಾತಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಆದ ತೊಂದರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ .”…

೧೯೯೬ ರ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ವಾಚ್ ವರದಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿರುವ ಪ್ರಕಾರ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ” ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಮತ್ತು ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋಧಿಸಿದೆ .” ಇಂತಹ ಒಂದು ಹಿಂಸೆಯ ಪ್ರಕರಣವಾಗಿ ೬ ಜನವರಿ ೧೯೯೩ ರಂದು ಸೋಪೋರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ಘಟನೆಯು ನಡೆದಿದೆ. ಟೈಮ್ ಪತ್ರಿಕೆಯು ಘಟನೆಯನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದೆ: “ಸೈನಿಕನೊಬ್ಬನನ್ನು ಕೊಂದ ಪ್ರಯುಕ್ತ, ಅರೆ ಸೈನ್ಯ ಪಡೆಯು ಸೋಪೋರನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಧಾಳಿ ನಡೆಸಿ, ಕಟ್ಟಡಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿ ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕವರ ಮೇಲೆ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿದೆ…

ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಈ ಘಟನೆಯನ್ನು ‘ದುರಾದೃಷ್ಟಕರ’ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮದ್ದು ಗುಂಡುಗಳ ಉಗ್ರಾಣದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಹಾರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಇದು ಹಲವಾರು ಜನರ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.” ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಪೊಲೀಸರಿಂದ ಅಥವಾ ಕಾಶ್ಮೀರ ಸೈನಿಕರಿಂದ ಹಲವು ಕಣ್ಮರೆಗಳು ಆಗುತ್ತಿವೆ ಎಂಬುದಾಗಿ ಹಲವಾರು ಮಾನವ ಹಕ್ಕು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿವೆ…

ಜನವರಿ ೨೦೦೯ ರಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀನಗರದ ಅಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹೊರಗಡೆ, ರಸ್ತೆ ಬದಿಯ ಪ್ರವಾಸೀ ಶೋಧನಾ ಸ್ಥಳ(ಚೌಕಿಯಲ್ಲಿ)ದಲ್ಲಿ ಸೈನಿಕನೊಬ್ಬನ ಕಾವಲುಗಾರಿಕೆ.
ಹಲವು ಮಾನವ ಹಕ್ಕು ಸಂಸ್ಥೆ ಗಳಾದಅಮ್ನೆಸ್ಟಿ ಅಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಹ್ಯುಮನ್ ರೈಟ್ಸ್ ವಾಚ್ (HRW)ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಭಾರತದಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿನ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ದಮನವನ್ನು “ನ್ಯಾಯಾಂಗ -ನೇಣು “, “ಕಳೆದುಹೋಗುವಿಕೆ “, ಮತ್ತು ಹಿಂಸೆ ಎಂದು ಖಂಡಿಸಿದೆ…

“ಶಕ್ತಿಯುತ ಸೈನ್ಯದ ವಿಶೇಷ ಶಕ್ತಿಯ ಕಾಯ್ದೆ “,ಯು “ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಗಮನಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿ ಹಿಂಸೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುವಂತದ್ದಾಗಿದೆ. ಸೈನ್ಯ ಬಲದ ವಿಶೇಷ ಅಧಿಕಾರದ ಕಾಯಿದೆ (AFSPA)ನೀಡಿರುವ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದು, ಅಂದರೆ ಬಂಧಿಸಲು ಅಧಿಕಾರ, ಗೋಲೀಬಾರ್ ಮಾಡಿ ಸಾಯಿಸಾಲು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಹಾಗು ಆಕ್ರಮಿಸಿ, ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ, ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಆ ರೀತಿಯ ಅಧಿಕಾರದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದ್ದು, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವ ಹಾಗು ಅದರಿಂದ ದೇಶದ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಇದು ಅಗತ್ಯ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ವಿಶೇಷ ಅಗತ್ಯದ ಕ್ರಮ ” ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದೆ…

ಸಾರ್ವಜನಿಕ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಪಡೆಯಲು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಭಾರತಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸಿದೆ. ಸಾರ್ವರ್ತ್ರಿಕ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆಯು , ” ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಬಂಧಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆದೇಶವಿಲ್ಲದೆ, ಆಡಳಿತದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಇಡಬಹುದಾಗಿದೆ. “. ನಿರ್ವಸತಿಗರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉನ್ನತ ಸಂಸ್ಥೆಯ ೨೦೦೮ರ ವರದಿಯನ್ವಯದ ಸಮರ್ಥನೆಯಂತೆ ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿನ ಭಾರತೀಯ ಆಡಳಿತ , ‘ಭಾಗಶಃ ಸ್ವತಂತ್ರ’ ವಾಗಿದ್ದು, (ಆದರೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿನ ಕಾಶ್ಮೀರ ‘ಸ್ವಾತಂತ್ರವಲ್ಲದ್ದು’ ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಸಮರ್ಥಿಸಿದೆ )…

ವರದಿಗಾರರು ನೀಡಿರುವ ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ, ಗಡಿಗಳಿಲ್ಲದ ವರದಿಗಾರರು , ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಪರಿಕ್ರಮಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ೧೦೫ನೇ ಶ್ರೇಣಿ ಹೊಂದಿದ್ದು, (ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಪರಿಕ್ರಮಣಿಕೆ ೨೯.೩೩ , ೨೦೦೯ ರಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ). ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ “ಪತ್ರಿಕೆ ” ಎಂಬ ಶಬ್ದವನ್ನು ಬಳಸದೆ , “ಮಾತಿನ ಹಕ್ಕು ಮತ್ತು ಹೇಳಿಕೆಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ” ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದೆ. (ಸಂಹಿತೆ ೧೯(೧) ಅ (a)). ಆದಾಗ್ಯೂ ಈ ಹಕ್ಕು ಉಪನಿಯಮದ(೨)ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಷರತ್ತಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿದ್ದು, ಈ ಹಕ್ಕನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದು, ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಭಾರತದ ಏಕತೆಯ ಸಾರ್ವಭೌಮತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ, ರಾಜ್ಯಗಳ ರಕ್ಷಣೆ ಬಂದಾಗ, ಅಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ನೇಹ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೆ ಕುಂದು ಉಂಟಾದಾಗ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆದೇಶವಾದಾಗ, ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ, ಗುಣಗಳನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದಾಗ, ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಕುಂದುಂಟಾದಾಗ, ಹಕ್ಕು ಚ್ಯುತಿಯಾದಾಗ ಅಥವಾ ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯಾದಾಗ “, ಕಾನೂನುಗಳಾದಂತ ಅಧಿಕಾರ ಗೋಪ್ಯತೆ ಕಾಯ್ದೆ ಮತ್ತು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ತಡೆ ಕಾಯ್ದೆ ಗಳು ಇವೆ. (ಪೋಟ ) ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಿದೆ. ಪೋಟ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯ ತಡೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ,ವಿಚಾರಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ೬ ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಬಂಧನದಲ್ಲಿಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ೨೦೦೪ರಲ್ಲಿ ಪೋಟ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಪಡೆಯಲಾಗಿದ್ದು, ಅದರ ಬದಲಾಗಿ UAPA ಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತರಲಾಗಿದೆ. ಆಡಳಿತ ಗೋಪ್ಯತೆಯ ಕಾಯ್ದೆ ೧೯೨೩ ಈಗಲೂ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ…

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದ ಅರ್ಧ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಮಾಧ್ಯಮದವರ ಮೇಲಿನ ಹಿಡಿತ, ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ನಿರ್ಬಂಧವಾಗಿತ್ತು. ೧೯೭೫ರಲ್ಲಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರು ನೀಡಿದ ಹೆಸರಾಂತ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ವಯ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ರೇಡಿಯೋ/ಆಕಾಶವಾಣಿ ” ಸರ್ಕಾರದ ಒಂದು ಅಂಗವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಸರ್ಕಾರೀ ಅಂಗವಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಲಿದೆ.” ೧೯೯೦ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಉದಾರ ನೀತಿಯಿಂದ,ಮಾಧ್ಯಮದ ಮೇಲಿನ ಖಾಸಗೀ ಹಿಡಿತ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ,ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಒಳಗಾಯಿತು. ಸಂಸ್ಥೆಗಳಾದ ತೆಹೆಲ್ಕ ಮತ್ತು ಎನ್ ಡಿ ಟಿ ವಿ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದವು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಹರಿಯಾಣದ ಶಕ್ತಿಯುತ ಮಂತ್ರಿ ವಿನೋದ್ ಶರ್ಮ ರಾಜೀನಾಮೆಯನ್ನು ನೀಡುವಂತಾಯಿತು. ಜೊತೆಗೆ , ಪ್ರಸಾರ ಭಾರತಿ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ಮಾಡಿದ್ದು,ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಇದ್ದ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮೇಲಿನ ನಿರ್ಬಂಧ ಕಡಿಮೆ ಆಗಲಾರಂಭಿಸಿತು…

ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿನ ೧೫೦ ವರ್ಷ ಹಳೆಯ ಭಾರತೀಯ ದಂದನಾರ್ಹ ನಿಯಮ (IPC)ವನ್ನು, ಈ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ನಿಯಮದ ಅನ್ವಯ ಸಲಿಂಗ ಕಾಮವನ್ನು ಅಪರಾಧ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ೨ನೇ ಜೂನ್, ೨೦೦೯ ರಂದು ದೆಹಲಿಯ ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೊರಡಿಸಿದ ಆದೇಶದ ಅನುಸಾರ ಅದು ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧವಲ್ಲವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು…

ಆದರೂ , ಈ ಕಾಯ್ದೆ ಬಹಳ ಅಪರೂಪವಾಗಿ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಆದೇಶದ ಅನ್ವಯ,ದೆಹಲಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನೀಡಿದ ತೀರ್ಪಿನ ಅನ್ವಯ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ, ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ಹಳೆಯ ನಿಯಮ ಮನುಷ್ಯರ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಅಂತಹ ಅಪರಾಧದಿಂದ ಸಂಹಿತೆ (ಆರ್ಟಿಕಲ್)೨೧, ೧೪, ಮತ್ತು ೧೫ ರ ಸಂವಿಧಾನದಡಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾಗುತ್ತದೆ…

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾನವರ ಲೈಂಗಿಕ ವ್ಯಾಪಾರವು $೮ ಮಿಲಿಯನ್ ನ್ಯಾಯಬಾಹಿರ ವ್ಯಾಪಾರವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತೀ ವರ್ಷ ನೇಪಾಳದಿಂದ ಸುಮಾರು ೧೦,೦೦೦ ಮಹಿಳಾ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಲೈಂಗಿಕ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕಾಗಿ, ಭಾರತಕ್ಕೆ ಕರೆತಂದು ಶೋಷಣೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ…

೨೦,೦೦೦-೨೫,೦೦೦ ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆತಂದು ಈ ಹೇಯ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಬಾಬುಭಾಯಿ ಖಿಮಾಭಾಯಿ ಕತಾರ ಎಂಬ ಲೋಕಸಭೆ ಸದಸ್ಯನನ್ನು, ಕೆನಡಾಗೆ ಮಗುವನ್ನು ಕಳ್ಳಸಾಗಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು…

ಧಾರ್ಮಿಕ ಗುಂಪುಗಳ ನಡುವಿನ ಕೋಮು ಗಲಭೆ ( ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹಿಂದೂಗಳುಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮರುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ) ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಡಳಿತದ ಕಾಲದಿಂದ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ದಿನದವರೆಗೂ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಬಂದಿವೆ. ಕೋಮು ಹಿಂಸಾ ಚಾರದ ಹಳೆಯ ಘಟನೆಯೆಂದರೆ,ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೊಪ್ಲಃ ವಿಪ್ಲವ , ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸೈನಿಕರು ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಸಾಯಿಸಿದ ಘಟನೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆ ಆದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ , ಹಿಂದೂಗಳು /ಸಿಖ್ಖರು ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮರ ನಡುವೆ, ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಚಳುವಳಿಗಳಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಲೆ/ಸಾವುಗಳಾಗಿ ಗುಂಪು ಘರ್ಷಣೆಗಳು ತಲೆದೋರಿದವು./ಹಿಂಸಾಚಾರ ನಡೆಯಿತು…

೧೯೮೪ ರ ಸಿಖ್ಖೆತರ ಗಲಭೆಯಲ್ಲಿ ೪ ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಹಿಂಸಿಸಿ, ಸಾಯಿಸಿದ್ದು, ಸಮಾಜವಾದಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್^^ವಾದಿ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಯಿತು ; ಕೆಲವೊಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ ೨,೦೦೦ ಜನರನ್ನು ಸಾಯಿಸಲಾಯಿತು…

ಬೇರೆ ಘಟನೆಗಳೆಂದರೆ, ೧೯೯೨ರ ಬಾಂಬೆ ಗಲಭೆ ಮತ್ತು 2002ರ ಗುಜರಾತ್ ಹಿಂಸಾಚಾರ —ಇದರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧,೦೦೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗಿದ್ದು,(ಅಧಾರವಿಲ್ಲದ್ದು )ಇದಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನಲೆಯಾದದ್ದು ಇಸ್ಲಾಂ ಸೈನಿಕರು/ಉಗ್ರರು, ಹಿಂದೂ ಯಾತ್ರಾರ್ಥಿಗಳು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರೈಲಿಗೆ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿ ಗೋಧ್ರ ರೈಲಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದ್ದು ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಇದರಲ್ಲಿ ೫೮ ಹಿಂದುಗಳು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು…

ಈ ಪಿಡುಗು ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ನಗರ ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿತು; ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ‘ಮಾವು’ವಿನಲ್ಲಿ, ಹಿಂದೂ -ಮುಸ್ಲಿಮರ ಗಲಭೆಯಿಂದಾಗಿ, ೫ ಜನ ಸಾವಿಗೀಡಾದರು. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದವರ ಒಂದು ಹಬ್ಬದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ[೩೬] ಇದು ಹತ್ತಿಕೊಂಡಿತು. ಇದೆ ರೀತಿಯ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕೋಮು ಗಲಭೆಗಳೆಂದರೆ, 2002ರ ಮರಾದ್ ಮಾರಣಹೋಮ , ಇದನ್ನು ಇಸ್ಲಾಂಮೀಯರ ಸೈನಿಕ ತಂಡ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಫ್ರಂಟ್ ನಡೆಸಿತು,ಜೊತೆಗೆ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಮಿಗಳಿಂದ ಕೋಮು ಗಲಭೆ, ತಮಿಳುನಾಡು ಮುಸ್ಲಿಂ ಮುನ್ನೇತ್ರ ಕಜಗ್ಹಂರವರಿಂದ, ಹಿಂದೂಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಯಿತು…

ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಾವಲು ಪಡೆಯ ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ “ದಲಿತರು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಜನರು (ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜನಾಂಗ ಅಥವಾ ಆದಿವಾಸಿಗಳು ) ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು , ಬಹಿಷ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಕೋಮು ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು , ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಕಾಯಿದೆ ಮತ್ತು ನೀತಿಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಒತ್ತನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಆದರೂ ಅದನ್ನು ವಿಧೇಯದಿಂದ ಪಾಲಿಸದೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಅಧಿಕಾರ ತಪ್ಪೆಸಗುತ್ತಿದೆ…

ಅಮ್ನೆಸ್ಟಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯದವರ ಹೇಳಿಕೆಯಂತೆ “ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ,ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಪತನಿ ವಿರುದ್ಧ ನ್ಯಾಯಾಂಗದ ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಸದ್ಭಳಕೆಯ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಬೇಕು…

ಭಾರತದ ಅಪ್ರಕಟಿತ ಬುಡಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಹಲವು ಸಂಚಾರಿ ಜನಾಂಗ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸೇರಿ, ೬೦ ಮಿಲಿಯನ್ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಸತತವಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಳಂಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ದುಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ೧೮೭೧ರ ಅಪರಾಧಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಕಾಯ್ದೆ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೂ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಅದನ್ನು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ೧೯೫೨ ರಲ್ಲಿ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಪಡೆದು, ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಹಬಿಚುಯಲ್ ಆಫ್ಫೆನ್ದೆರ್ಸ್ ಕಾಯ್ದೆ(HOA)(೧೯೫೨)ಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿತು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಹಳೆಯ ಪಟ್ಟಿಯ ಒಳಗಿನಿಂದ, ಹೊಸ ಪಟ್ಟಿಯ ಉದಯವಾಗಿದ್ದು, ಅದು ಅಪರಾಧೀ ಬುಡಕಟ್ಟೇ ಆಗಿತ್ತು….

ಈ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಸಹ ‘ಸಾಮಾಜಿಕೇತರ ಚಟುವಟಿಕೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ'(PASA) ಪರಿಣಾಮವನ್ನು,ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಪ್ರತಿದಿನದ ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕೆ ಹೋರಾಡಬೇಕಾಗಿದ್ದು,ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಬಡತನದ ರೇಖೆಗಿಂತ ಕೆಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಮಿಷನ್ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ನಿನ ಆಂಟಿ -ಡಿಸ್ಕ್ರಿಮಿನೇಷನ್ ಬಾಡಿ ಎಲಿಮಿನೇಶನ್ ಆಫ್ ರೇಷಿಯಲ್ ಡಿಸ್ಕ್ರಿಮಿನೇಷನ್ CERD)ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ, ಈ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಪಡೆಯಲು ಕೇಳಿದ್ದು,ಅಪರಾಧೀ ಬುಡಕಟ್ಟು ಇಂದಿಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಹಲವರು ತಮ್ಮ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ, ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಬುಡಕಟ್ಟು ಅಥವಾ ಇತರ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗದವರು ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದು, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತಿದೆ…

ಗಲಭೆಗಳಂತಹ ಬಿಹಾರೇತರ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ವಿಷಯಗಳು ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ವರ್ಧಿಸಿವೆ. ಅಪರಾಧಗಳ ಪತ್ತೆ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು,’ನಾರ್ಕೋ ಅನಾಲಿಸಿಸ್’ಗೆ (ಮಂಪರು ಹತೋಟಿ ಪರೀಕ್ಷೆ )ಈಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿವೆ. ಕೊನ್ಸ್ತಿತುತಿಒನ್ ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ಪ್ರಕಾರ, “ತಮ್ಮ ಮೇಲೆ ತಾವೇ ಸಾಕ್ಷಿದಾರರು ಆಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.” ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನೀಡಿದ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ವಯ ಈ ರೀತಿಯ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಅನುಮತಿ ಸಹ ಬೇಕಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ …

ಈ ದೇಶದ ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಬಹಳಷ್ಟು ಖೈದಿಗಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ, ಭಾರತ ದೇಶದಲ್ಲಿ, ಆರೋಪಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸಿದ ನಂತರ ತಪಾಸಣೆ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಹಾಗು ಸಿಬ್ಬಂದಿ ವರ್ಗದವರ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ, ಮುಗ್ಧ ನಾಗರೀಕರು, ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವಂತಾಗಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಬಾಂಬೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೦೦೯ರಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ೧ ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ೪೦-ವರ್ಷ -ವಯಸ್ಸಿನ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ೧೦ ವರ್ಷಗಳಿಂದ, ತಾನು ಮಾಡದಿರುವ ತಪ್ಪಿಗೆ ಜೈಲುವಾಸ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ, ಪರಿಹಾರವನ್ನು ನೀಡಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತದೆ…
–ಕೆ.ಶಿವು.ಲಕ್ಕಣ್ಣವರ

---

ಕಿರು ಪರಿಚಯ:

ಹವ್ಯಾಸಿ ಬರಹಗಾರರು , ಪತ್ರಕರ್ತರು ಆಗಿರುವ  ಇವರು ಬಿಎಸ್ದಸಿ ಪದವೀಧರರು.ಈ ವಾರ, ಜಾಣಗರೆ ಪತ್ರಿಕೆ,ಅಗ್ನಿ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೆ ಕೆಲಸ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ  ಇವರು ಸದ್ಯ ಹಾವೇರಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ