ಕಾವ್ಯ ಕಾರುಣ್ಯ

ಕವಿತೆ

ಕಾವ್ಯ ಕಾರುಣ್ಯ

ವಸುಂಧರಾ ಕದಲೂರು.

ಕುದಿ ನೀರೊಳಗೆ ಅರಳಿ
ಕೆಂಪಾಗುವ, ಹಬೆಯೊಳಡಗಿ
ಕಂಪಾಗುವ; ಚಹಾ ಹುಡಿಗಳಂತೆ…

ಒದ್ದೆ ನೆಲದ ಘಮಲಾಗುವ,
ನದಿಯಗಲದ ತಂಪಾಗುವ;
ಕಡಲೊಡಲ ಉಪ್ಪಾಗುವ ನೀರಂತೆ ..

ಕಾಣದ ಚೈತನ್ಯ ಬೇರಾಗಿ,
ಮರದ ಹಸಿರಾಗಿ; ಹೂ-ಕಾಯಿ-
ಮಾಗಿ ಹಣ್ಣಾಗಿ ಉಸಿರಾದಂತೆ..

ಕಾರುಣ್ಯದೊಲವು ದಣಿದ ಜೀವವ
ತಣಿಸಿ, ನವಚೈತನ್ಯವನು ಉಣಿಸಿ;
ಮಣಿಸಿ ಅಪ್ಪಿ ಸಂತೈಸಿದಂತೆ..

ಕಾವ್ಯವೂ
ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮುನ್ನಡೆಸಲಿ…

**********************************