ಕವಿತೆ
ಜೋಡಿ ಹೃದಯಗಳು
ತೇಜಾವತಿ ಹೆಚ್. ಡಿ.
ಆದಿಯಿಂದ ಅಂತ್ಯದವರೆಗೂ
ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಂಧಿಸದ
ಸಮನಾನಂತರ ರೇಖೆಗಳು ಅವು
ಪರಸ್ಪರ ಜೋಡಿಜೀವಗಳಂತೆ
ಜೀವಿಸುವವು ಅನಂತದವರೆಗೆ
ಒಂದನ್ನಗಲಿ ಮತ್ತೊಂದು
ಅರೆಘಳಿಗೆಯೂ ಬಿಟ್ಟಿರದ ಬಂಧ
ಹೆಗಲಿಗೆ ಹೆಗಲು ಕೊಟ್ಟು ಬದುಕ ರಥ ಎಳೆಯುವ ಜೋಡೆತ್ತುಗಳು ಅವು
ಸಮಭಾರ ಹೊತ್ತು ಸಹಜೀವನ ನಡೆಸುವ
ಸರಳ ರೇಖೆಗಳು
ಸಾಗುವ ಪಥದಲ್ಲಿ ನೂರು ಅಪಘಾತ ಸಂಭವಿಸಿದರೂ
ನಂಬಿಕೆಯ ಹೊರೆತು
ಮತ್ಯಾವ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನೂ
ನಿರೀಕ್ಷಿಸದ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಜೀವಗಳು
ಬೇಕಂತಲೇ ತೂರಿಬರುವ ನೆರೆಗಳೆದುರು
ಕೇವಲ ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯಿಂದಲೇ ಎದುರು ಈಜುವ ನಕ್ಷತ್ರಮೀನುಗಳು
ಗಟಾರದೊಳಗಿನ ರಾಡಿಯೆಲ್ಲಾ ಮೇಲೇರಿ
ಶನಿ ಬೇತಾಳನಂತೆ ಹೆಗಲಿಗೇರಿದರು
ಮೈಡೊದವಿ ಚಿಮ್ಮವ ಸಿಹಿಬುಗ್ಗೆಗಳು..
ಉಸಿರುಗಟ್ಟುವ ಕೊನೆಯ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲೂ
ತುಟಿ ಎರಡಾಗದ ಸ್ಥಿರ ನಾಮಗಳು..
ಕಾರ್ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ಬಿಳ್ಮಿಂಚು ಹುಡುಕುತ್ತ
ಭೂರಮೆಯ ಮಡಿಲ ಸೇರಲು ತವಕಿಸುವ ಅಮೃತ ಬಿಂದುಗಳು..
ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಅವಮಾನಗಳ ಕುಲುಮೆಯಲ್ಲಿ ಕುದ್ದು ಕುದ್ದು ಪರಿಶುದ್ಧ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಮಿಸುನಿಗಳವು..
ಅಂದಿಗೂ ಇಂದಿಗೂ ಮೈದೋರದ ವ್ಯತ್ಯಾಸ..
ಆತ್ಮಗಳ ಸ್ಪರ್ಶಸಲಾಗದ ಸವಾಲುಗಳೆದುರು
ಶಿಲೆಗಳ ಕಡೆದಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಗೆ ಹೆಸರಾದ ಮೂರ್ತಿಗಳು..
ಅದೇ ಸೌಮ್ಯತೆ ಅದೇ ಮಂದಹಾಸ
ಅದೇ ಕವಿಮನ ಅದೇ ಜೀವನ..
ಕಡೆಮೊದಲಿಲ್ಲದ ಹಗಲುರಾತ್ರಿಗಳು
ದೂರಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದಷ್ಟು ಒಂದುಗೂಡುವ
ರೈಲು ಹಳಿಗಳು ಅವು..
ನಿತ್ಯ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಸಾಗುವವು ಸಮಭಾರ ಹೊತ್ತು ಸಹಕಾರ ನೀಡಲು…
*************************************
