ಜಯಂತಿ ಸುನಿಲ್ ಅವರ ಕವಿತೆ'ಅಳುವ ಹೆಣ್ಣಿನ ಆರ್ತನಾದ' - ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಜಯಂತಿ ಸುನಿಲ್

‘ಅಳುವ ಹೆಣ್ಣಿನ ಆರ್ತನಾದ’

ಜಂಗಮಹೃದಯವೆಂದುಕೊಂಡರೆ
ಹೀಗೆ
ಹಿಡಿತುಂಬ ಹಿಡಿಯಬಹುದೇ
ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು?
ನೋಡೀಗ….
ಅತ್ತ ಹಾರಲಾಗದೆ, ಇತ್ತ ಸಾಯಲಾಗದೆ
ಸುಡು ಬಿಸಿಲಲಿ ಬೆಂದ ಹಕ್ಕಿಯ ಪಾಡು..
ಬರಿದೆ ಕಣ್ಣೀರಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ
ಕೆಂದಾವರೆಯ ಹಾಡು..!!

ಈ ಹಿಂದೆ ಕಂಡಿಲ್ಲಾ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೋಡೊಲ್ಲಾ..
ಎಂಥಾ ಕಡುಪಾಪಿ ಹೃದಯ
ಸತ್ತ ಭಾವಗಳಿಗೆ ಜೀವ ತುಂಬಿತೆಂದುಕೊಂಡರೆ
ಬರಿದೆ ಮಾತುಗಳಲಿ ಬಸವಳಿಸುವೆ
ಇಗೋ…
ಎಳೆದುಬಿಡು ಈ ಮನಸಿನ ಪರದೆಯನು
ಯುಗಪಲ್ಲಟಗಳು ಉರಳಿದರೂ
ಕೇಳಿಸದ ಅಳುವ ಹೆಣ್ಣಿನ ಆರ್ತನಾದವನು..
ಮೌನದ ಅಲೆಗೆ ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುವ ಅವಳೆದೆಯ ಭಾವವನು..!!

ಹೋದರೋಗಲಿ ಬಿಡು
ಈ ಜಗದ ಕಸದ ರಾಶಿಯಲಿ
ಹೆಣ್ಣೆಂಬ ಹೂವೊಂದು ಮತ್ತೆ ಅರಳಲಿ
ಆ ಹೂವಿನ ಮೇಲೆ ಪುನಃ
ನನ್ಹೆಸರ ಬರೆಯದಿರಲಿ
ಬರೆದರೂ ನಿನಗದು ಸಿಗದಿರಲಿ.