ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್-ಸಂಕತನ - ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಸಂಕತನ

ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್

ಆಕೆ ನಡೆದು
ಸಾಗಿದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿಹೆನು ಒಮ್ಮೆ ಲಯದಲ್ಲಿ ನಡೆದರೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಡೆಯಲಾಗದೆ ಲಯ ತಪ್ಪಿ
ಕುಸಿದು ಕೂಡುವೆ

ಕಣ್ಮಿಚ್ಚಿ ಮನದ ಕೈಗಳಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತೇನೆ ಭೂಮಿಯ ಆಳಕಿಳಿದ ಭಾರದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳವು

ಸಂಕತನಗಳ ಹೊತ್ತು ನಡೆವಾಗ ಭಾರವಾದ ಪಾದಗಳ ಬಿರುಕುಗಳಿಂದ ಹರಿದ ರಕ್ತದ ಕಮಟು ಮೂಗಿಗೆ ರಾಚುತ್ತಲೇ ಮೈ ಮನವೆಲ್ಲ ಅವರಿಸಿ ನಾನು ಆಕೆ ಆಗಿಬಿಡುವೆ.

ಆಕೆ’ಯಾದ ನಾನು ಮತ್ತೆ
ನಡೆವೆ ಅದೇ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಗುಂಟ
ಅದೇ ಲಯ, ರಕ್ತದ ಅದೇ ಕಮಟು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆವರಿಸುತ್ತ ನಡೆಯುತ್ತಲೆ
ಇದ್ದೇನೆ

ಆಕೆಯ ಹೆಗಲು ನನ್ನದಾಗಿದೆ
ಅದೇ ಭಾರ ಹೊತ್ತ ಭಾವ
ಮತ್ರೊಂದು ಹೆಗಲಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿಸುವ ಹೊಣೆ ಹೊತ್ತು
ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತೊಂದು ತಿರುವಿನೆಡೆಗೆ
ಭಾರದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನಿಡುತ್ತ
ಲಯ ತಪ್ಪದೆ ಒಡೆದ ಪಾದಗಳ ಸಂಧುಗಳಿಂದ ರಕ್ತ ಸ್ರವಿಸುತ್ತಿದೆ ಹಿಂದೆ ಬರುವವರಿಗೆ ವಾಸನೆ ಗುರುತಿಗೆ