ಕಾವ್ಯಯಾನ ಅಳಿದ ಮೇಲಿನ ಭಯ! ಅಳಿದ ಮೇಲಿನ ಭಯ! ನನಗೆ ಧರೆಯ ಮೇಲಿನಈ ಬದುಕಲ್ಲೆಬಗೆಬಗೆಯ ಭಯವಿದೆನನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಜನಜಂಗುಳಿಮುಸುಕಿನೊಳಗೆ ನುಸುಳಿಥರಹಾವರಿ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರಂಥಹಾವಳಿತುಳುಕಿದೆ ಎಡೆಬಿಡದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಲಿದ್ದವರಕಾಲಕೆರೆದು ಕೆಣಕುವವರುಇಂದು ಬೆಳ್ಳಬೆಳಗ್ಗೆ ತಾನೆಬಿಳಿಯ ನಗೆ ನಕ್ಕವರುನಾಳೆ ಅಟಮಟಿಸಿ ಚುಚ್ಚಿಕತ್ತಲೆಯಲಿ ಕರಗುವವರುಕೂತಲ್ಲೆ ನಿಂತಲ್ಲೆ ಇದ್ದದ್ದುದಿಢೀರನೆ ಇಲ್ಲವಾಗಿಸುವವರುನಾಯಿಗೂ ಸುಳ್ಳುಬೊಗಳು ಕಲೆಕಲಿಸುವವರು ಕಚ್ಚಿಸುವವರುಶುಭ್ರ ಸೂಟಿನಲ್ಲಿ ದೋಚುವವರುಅನ್ಯರ ಬೆವರಿಗೂ ಹೇಸದ‘ವಿದ್ಯಾವಂತ ಸಮಗ್ರ ಸಂಸಾರ’ಗಳುಬೀಭತ್ಸ ಅತ್ಯಾಚಾರಿಗಳುಬರ್ಬರ ಕೊಲೆಪಾತಕ ಭೀಷಣರುಹಗಲನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಮಾಡುವಕರಾಳ ಕ್ರೌರ್ಯಾವತಾರಗಳತದೇಕ ಭಯವಿದೆಹಾಗಾಗಿ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ಇನ್ನೂ ಭಯಅಥವ ರಾತ್ರಿಗಳದೆ ಭಯ! ನೊಣ ಸೊಳ್ಳೆ ಕ್ರಿಮಿಕೀಟವೈರಸ್ಸು ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಸಂಕ್ರಾಮಿಕಗಳ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲದೆಬದುಕೆದ್ದು ನಿಲ್ಲುವ ನನಗೆನನ್ನ ಸಹ ಜೀವಾತ್ಮರಿಗೆಎಲ್ಲಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿನಮ್ಮ ಹೆಗಲ ಸಮಕ್ಕೇ ನಡೆವಈ ಇಂಥವರ ಭಯ!ದಟ್ಟಕಾನನದ ಅಂಧಕಾರದಲೂಇರದು ಇಂಥ ಭಯ ಈ ನಡವೆ ಈಗೀಗ ಸಾವಿಗಿಂತನಾನು ಸತ್ತ ನಂತರದ ಭೀತಸ್ಥಿತ! ಇಲ್ಲೇ ಈ ಭುವನದ ಮೇಲೆನನ್ನ ಬಳಗದವರುಗೆಳೆಯರುಸುತ್ತ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆವ ನನ್ನಂಥವರುನಂಬಿದವರುನೆಚ್ಟಿನ ನಾಯಿನಿಷ್ಠ ಚೈತನ್ಯಗಳುಎಲ್ಲರ ನಡುವೆ ಇದ್ದೂ ಇಂಥ ಭಯಅಂದಮೇಲೆ ಸತ್ತುಒಳಗಿಳಿದ ತರುವಾಯ… ನನ್ನ ಒಬ್ಬಂಟಿ ಆತ್ಮದ ಸುತ್ತಸದಾ ಇಂಥವರಭೂತ ದರ್ಶನದ ಭಯನೆಲದ ಮೇಲಿದ್ದೇ ನನ್ನನಡುಗಿಸಿದ್ದವರುಈಗ ಒಳಗಿಳಿದಿರುವವರುಈ ಪೈಶಾಚಕ ಪಿಶಾಚಿಗಳುಇಂಥವರ ನಡುವೆಸತ್ತ ಮೇಲೆಹೇಗೆ ಎಂಬ ಅಗಾಧ ಭಯಈಗಲೆ!

ಕಾವ್ಯಯಾನ ಗಾಂಧಿ ನಾಗರತ್ನ ಎಂ ಜಿ ಗಾಂಧಿನಡೆದ ಹಾದಿಸತ್ಯ ಅಹಿಂಸೆ ಎಂಬಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳ ಗಾದಿ ನಗು ನಗುತ್ತಲೇಸವೆಸಿದರು ತುಂಡು ಬಟ್ಟೆಬಿದಿರು ಕೋಲಿನಲ್ಲಿಜೀವಿತಾವಧಿ ಬಿಡಿಸಿ ದಾಸ್ಯದಸಂಕಲೆಯಿಂದಭಾರತಾಂಬೆಯನುಹೊರಟರು ತಾ ತೊರೆದುಜಗದ ಬಂಧವನು ಮಹಾನ್ ಚೇತನದತ್ಯಾಗಮರೆತ ಜನಕೊನೆಗಾಣಿಸಿದರುರಾಷ್ಟ್ರಪಿತನ ಜೀವನ ನೆನೆಯೋಣ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆಯಾದರೂಮಹಾತ್ಮನನಡೆಯೋಣ ನಿಜದದಾರಿಯಲಿ ಒಂದು ದಿನ

ಕಾವ್ಯಯಾನ ಮಧು ಮಗಳು ಡಾ.ನಿರ್ಮಲಾ ಬಟ್ಟಲ ಹಸಿರು ಹಂದರದಿಅರಿಶಿನ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡುಹಳದಿ ಸೀರೆಯುಟ್ಟುಹಸಿರುಬಳೆಗಳ ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಾನಾಚಿಕೆಯಿಂದಓಡಾಡುವ ಮಗಳಿಂದುತುಸು ಬೇರೆಯೇ ಎನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ…..!! ಪತಿಯ ಕಿರುಬೆರಳು ಹಿಡಿದುಹಿಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕವವಳಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹುಡುಕಾಟ….!ನನ್ನ ಕಿರುಬೆರಳು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡಳೆಜೋಪಾನ ಮಗಳೆ ಎನ್ನುವಮೂಕ ಭಾವ ಅರಿತವಳುತುಸು ಬೆರೆಯೇ ಎನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ….!! ರೇಷಿಮೆ ಸೀರೆ ಒಡವೆ ಒಡ್ಯಾಣದಿಹೊಳೆವ ಕಂಗಳ ಚೆಲುವಿಗೆದೃಷ್ಟಿ ತಾಗದಿರಲೆಂದು ದೃಷ್ಟಿಬೊಟ್ಟಿಡಬೇಕೆಂದರೆ ಬೆರಳೆಕೊಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ….!ಮಗಳು ತುಸು ಬೇರೆಯೇ ಎನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ….!! ಅಕ್ಷತೆ ಆರಕ್ಷತೆ ಹರಕೆ ಹಾರೈಕೆಸಾವಿರ ಸಾವಿರಹೊಸ ಕನಸುಗಳ ಹೊತ್ತುಹೊರಟಿದ್ದಾಳೆ ಹೊಸಬಾಳಗೆ‘ಮನಸಿಲ್ಲ ಮಗಳೆ ಕಳಿಸಲುನಿನ್ನ ‘ಎನ್ನುವ ಮಾತುಗಂಟಲೋಳಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಿದೆ….!ಭಾರದ ಹೆಜ್ಜೆಯಲಿ ಹೋರಟವಳುತುಸು ಬೇರೆಯೇ ಎನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ…..!! ಹೃದಯ ಭಾರವಾದರುನಗುಮುಖದಿ ಹೋಗಿ ಬಾಮಗಳೆ ಎಂದು ಹಣೆಗೆಮುತ್ತಿಟ್ಟೆ…!ಅಪ್ಪಾ ಎಂದು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿದಳುಕಣ್ಣಂಚಿನಲಿ ಉದುರುವ ಹನಿ ಒರೆಸಿ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟುಳು…!!ದೀಪ ಹಿಡಿದು ನಿಂತವಳುತುಸು ಬೇರೆ ಎನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ….!!

ಅನುವಾದ ಸಂಗಾತಿ ಹುಡುಕಾಟವೆಂಬುದು ವ್ಯಾಧಿ ಕನ್ನಡ ಮೂಲ:ಸ್ಮಿತಾ ಅಮೃತರಾಜ್. ಸಂಪಾಜೆ ಇಂಗ್ಲೀಷಿಗೆ: ಸಮತಾ ಆರ್. ಒಂದು ಪಾತ್ರೆಯ ಗಾತ್ರತನ್ನ ಪಾತ್ರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆಇನ್ನೇನು ಭರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯನೀನೇ ಹೇಳು?ಮೊಗೆದು ಮೊಗೆದು ಮತ್ತೂ ಮತ್ತೂಸುರಿದು ತುಂಬಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕಾರ್ಯ ಕಾರಣವುಂಟೇ? ಕವಿತೆಗೂ ವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೂ ಕೂಡಿಬರದು ಸಖ್ಯಇದು ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವಂತಸತ್ಯ. ಸುರಿಯುವ ಓಘಕ್ಕೆತುಂಬಿದ್ದೂ ಚೆಲ್ಲಿ ಆರಿ ಹೋಗುತ್ತಿದೆಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತಿರುವ ಸಣ್ಣದೊಂದುಬಿರುಕು ಪಾತ್ರದ ತಳಕ್ಕೀಗಅಡರಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹಿಡಿ ಹೃದಯ ಮುಷ್ಟಿ ಗಾತ್ರಎದೆ ಬಡಿತ ರಕ್ತ ಸಂಚಲನಹಿಡಿ ಜೀವ ಇಲ್ಲೇ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದೆಯೆನ್ನುವುದುಎಲ್ಲರಂತೆ ನೀನೂ ಓದಿ ಉರು ಹೊಡೆದವಳೆ.ಬದುಕು ಬರೇ ಶುಷ್ಕ ವಿಜ್ಞಾನವೇ? ಅನ್ನುವ ನಿನ್ನಮರು ತರ್ಕ ಕೂಡ ಸರಿಯೇ. ಮಿದು ಹೃದಯದೊಳಗೆಬಂಡೆ ಗಾತ್ರ ದುಗುಡಪ್ರತೀ ಬಡಿತಕ್ಕೂ ಉಲಿವ ಧ್ಯಾನಕೊಟ್ಟಷ್ಟೂ ಪಡೆದಷ್ಟೂ ತೀರದಉಸಿರ ಸುಖದ ಕಂಪನ.. ಈ ಅತೀತಗಳಾಚೆಗೇ ನಂಬಿಕೆ ಇಡುವನಿನಗೋ ಹುಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಒಲವಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಜೀವಗಳದ್ದು ಬಿಡಿ,ಇದು ಸಹಜ ತಹತಹಿಕೆ. ಅಕೋ ಅಲ್ಲಿ..ಅತೀತ ಅಚ್ಚರಿಯೊಂದು ಘಟಿಸುತ್ತಿದೆ.ಇಂಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ತೇವಗೊಳ್ಳುವ ನೆಲಅಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಗೆ ದ್ಯೋತಕವಾದ ಹಾಗೆಬೇಲಿ ಸಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಅರಳಿ ನಿಂತಪುಟ್ಟ ನೀಲಿ ಹೂ ನಗೆ. ಭೂಮಿಯಂತ  ಹೃದಯ ಪಾತ್ರೆನಿಜಕ್ಕೂ ಇದ್ದೀತೇ?ಧಾರೆ ಧಾರೆ ಸುರಿದರೂ ಬರಿದಾಗದೇಹಾಗೇ ಉಳಿದೀತೇ? ಎಲ್ಲವಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಿಲ್ಲಇದ್ದರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಹಾಗಿಲ್ಲಅಕ್ಕನಿಂದಲೇ ಶುರುಗೊಂಡಿದೆ ಯಾದಿ ಹುಡುಕಾಟವೆಂಬುದು ಹೀಗೆ..ಅದು ಜನುಮಕ್ಕಂಟಿದ ವ್ಯಾಧಿ.     ********************* What more can a vessel holdthan its volume,?Only you can tell me.Is there any cause and effectFor  filling and filling,Again and again. Poetry and sciencecan never be mates,You are also aware of this fact. The vessel is overflowingby the speed of filling,The spilt is evaporating. A small, almost invisible crack isnow adhering to the bottom. The heart, of a fistful size,that throbs,the blood that flows,hold the life within,You too had by hearted all these,Just like  us.“Is life all about just dry facts of science?”Your quest is also right. This soft heart holdsso much agony as a boulder,Yearning with every beat,For unquenched desire,Even after so much is given and taken. You, who believes beyond all,have stupid expectations.But this longing is therefor all the souls that are in love. Look there,An amazing surprise is happening,The soil gets wetwhile allowing to seep in.The smile of the bloominglittle blue flower  on the fencereveals the unconditional love. Is there really a heart vesselAs big as the earth,?Which will not get emptiedeven after pouring abound.? There is no proof for everything,Even if it’s there,can’t question anything.The list of those left for the quest,begins with Akka atop,It’s like that only,A disease that affects,till the life stops.