ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು. - ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಕವಿತೆ

ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು.

ಅಬ್ಳಿ,ಹೆಗಡೆ

ಈ…ನೀರವದೊಳಗೂ
ಸಂತೆಯ ಗಿಜಿ,ಗಿಜಿ.
ಈ ರೌರವದೊಳಗೂ
ಏನಾದರೊಂದು ಖುಷಿ,
ಸಂಭ್ರಮ ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ.
ಒಂಟಿತನದ ನಂಟು
ಬಾದಿಸುವದಿಲ್ಲ ನನ್ನ

ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗಿನ ಸಂಜೆ
ಬಂಜೆಯಾದರೂ..
ಹಗಲ ನಗು ಮಾಸಿದರೂ,
ಹಿಂಬಾಲಿಸಲೊಂದು
ನೆರಳು,
ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲೊಂದು
ಕನ್ನಡಿ,
ಇಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಸಾಕು,ನನಗೆ
ನಾ ಒಂಟಿಯೆನಿಸುವದಿಲ್ಲ

ಸಾಲದ್ದಕ್ಕೆ……
ಸಾವಿನಮನೆಯ ನಿಶ್ಶಬ್ಧ
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ-
ಮಿಣುಕು ದೀಪ
ವೊಂದಿದೆಯಲ್ಲ ಮಸ್ತಕದಲ್ಲಿ
ನೆನಪಿನ ಪುಸ್ತಕ
ತೆರೆದೋದಲು.
ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು,ನಾ
ಒಂಟಿಯೆನಿಸುವದಿಲ್ಲ.

ಹೊತ್ತಿನ ಹೊತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ
ರಾಶಿ,ರಾಶಿ,ಸಂಭ್ರಮಗಳ
ನೆನಪಿನ ಚಿತ್ತಾರಗಳಿವೆ,
ಚಿತ್ತವನು ಸಂತೈಲು.
ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ…..ಮರಿ-
ಹಾಕಲಿಟ್ಟ ನವಿಲುಗರಿ,
ಮರದ ಟೊಂಗೆಯಲ್ಲಿ
ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ದಾರ ಹರಿದ
ಬಣ್ಣದ ಗಾಳಿಪಟ,
ಬದುಕಿನೆಲ್ಲ ಮೊದಲುಗಳ
ಸವಿ,ಸವಿ ನೆನಪು,
ಇದ್ದೇ ಇವೆಯಲ್ಲ..
ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ..!
ಅಸಹ್ಯದ ಕ಼ಣಗಳನ್ನೂ
ಸಹ್ಯವಾಗಿಸಲು.
ಒಂಟಿತನ ನೀಗಿಸಲು.