ಕನ್ನಡ: ಕು.ಸ.ಮಧುಸೂದನ
ಮಲಯಾಳಂ: ಚೇತನಾ ಕುಂಬ್ಳೆ
ಅಪ್ಪಚ್ಚನ ಅದೊಂದು ಮನೆಯೂ, ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯೂ!
ಅದೊಂದು ಮನೆಯಿತ್ತು ನನ್ನದೂ
ನನ್ನ ಅಪ್ಪಚ್ಚನ ಕಾಲದ್ದು
ಅವನ ವಿರೋಧಿಸಿ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದ ಅಚ್ಚ
ಮತ್ತೆ ಅದರೊಳಗೆ ಕಾಲಿಡದೆಲೆ ಸತ್ತು ಹೋಗಿ
ನನ್ನನ್ನೂ ಅಪರಿಚಿತ ಊರಲ್ಲಿ ಪರದೇಸಿಯಾಗಿಸಿದ ನಂತರವೂ
ಮೊಮ್ಮಗ ಬರುತ್ತಾನೆಂದು
ಸಾಯುವ ತನಕ ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಮುದುಕ
ಅಷ್ಟು ವರುಷ ಇಲ್ಲದ್ದು ಮೊನ್ನೆ ಕಾಲುಜಾರಿ
ಮನೆಯ ಹಿಂದಿನ ಅದೇ ಹಳೆಯ ಬಾವಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಸತ್ತು ಹೋದನಂತೆ!
ವಿಷಯ ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಬೇಜಾರೆನಿಸಿದರೂ
ಕರೆದಾಗವನು ಹೋಗಿಬಿಡಬೇಕಿತ್ತು
ನನ್ನದೆನ್ನುವ ಅದೊಂದು
ಮನೆಯನ್ನುನನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು.
ಅನ್ನುವುದಕಿಂತಲೂ
ಕತ್ತರಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಕರುಳು ಬಳ್ಳಿಗಳ
ಮತ್ತೆ ಬೆಸೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿಯೆನ್ನಬಹುದೇನೊ!
ಕೊನೆಯ ಗಳಿಗೆಯವರೆಗು
ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದ ಕೋಲಿಂದ ಮನೆಯಷ್ಟು ಮೂಲೆಗಳನ್ನು ತಟ್ಟುತ್ತ
ತನ್ನಿರುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಿಟಕಿ ಬಾಗಿಲು ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ತಿಳಿಯ ಪಡಿಸಿ
ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದವನ ಕೂಗಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿಬರಬಹುದಿತ್ತೆನಿಸಿದ್ದರೂ
ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ನೋಡಿದ್ದ ಆ ಮನೆ ನನಗೆ
ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಅಚ್ಚನಂತೆಯೇ ಅಪರಿಚಿತವಾಗುಳಿದಿತ್ತು.
ಅಮ್ಮನನ್ನು ಹೊಸಿಲೊಳಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದಾ ಮನೆ ನನಗೂ ಬೇಡವೆನಿಸಿತ್ತು,ನಿಜ!
ಆದರೂ ಸೋದರತ್ತೆ ಮೊನ್ನೆ ಕರೆಮಾಡಿ
ಮುದುಕ ಬಲು ಘಾಟಿ
ಸಾಯುವ ಮೊದಲು ಮನೆಯನ್ನ
ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೇ ಬರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ಈಗ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ
ನಿನಗಾದರು ನೀನಿರುವ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ?
ಮನೆಯಾ?ಮಠವಾ? ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲೊಂದು ನೆಲೆಯ?
ಸುಮ್ಮನೆ ಇಲ್ಲಿಗೇ ಬಂದು ಬಿಡು ಖಾಲಿ ಮನೆ
ಬಹಳ ಕಾಲ ಹಾಳು ಬಿಡಬಾರದು!
ನೀನೊ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ತೊರೆದುಕೊಂಡಂತೆ
ಅಲ್ಲಿನ ಕನ್ನಡದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನೇ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದೀ.
ಪಾಪ! ಅವಳಾದರುಹೇಗೆ ಬಂದು ಬದುಕಿಯಾಳು ಬಾಷೆ ಗೊತ್ತಿರದ ಊರಲ್ಲಿ
ಇಲ್ಲೇ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಯೂರಲು ನಿನಗಿಷ್ಟವಾಗದಿದ್ದರೆ
ಕೊನೆ ಪಕ್ಷ
ಮನೆಮಾರಿ ದುಡ್ಡು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು
ಊರಿನಿಂದ ಹೊರಗಿರುವ ಮನೆಯೆಂದು
ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ ಕೇಳಬಹುದು ಜನ
ಅಷ್ಟ್ಯಾಕೆ ಮಾತು ನಮ್ಮದನ್ನು ಬೇರೆಯವರ ಕೈಗೊಪ್ಪಿಸಲು
ನನಗೂ ಸಂಕಟವಾಗುತ್ತೆ
ಎಷ್ಟೆಂದರು ನಿನ್ನಪ್ಪನ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಆಡಿಬೆಳೆದ ಮನೆಯದು
ನಾನೇ ಅದನ್ನು ಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿರುವ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲಿ
ಒಂದು ಅಸ್ತಿಯಂತಾದರು ಆಗುತ್ತದೆ
ನೀನೇನು ಹೆದರಬೇಡ
ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ದರವನ್ನೇ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ.
ನಮ್ಮ ಸುಭದ್ರ ಚೇಚಿ ಗೊತ್ತಲ್ಲ
ಅವಳ ಮಗನೀಗ ಈ ಊರಲ್ಲೇ ದೊಡ್ಡ ಬ್ರೋಕರ್
ಇಂತಾ ದಿನ ಬರುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳು ಸಾಕು
ಪತ್ರ ಹಣ ಎರಡನ್ನು ರೆಡಿ ಮಾಡಿಸಿಡುತ್ತೇನೆ
ಬೇಕೆಂದಾಗ ನೀನು ಬಂದುಹೊಗುವುದನ್ನೂ ಮಾಡಬಹುದು.
ಎಷ್ಟೆಂದರೂ
ನೀನು ನನ್ನ ಮಗನ ಹಾಗಲ್ಲವೇ
ನಿನ್ನ ಅಚ್ಚ ಬದುಕಿದ್ದಿದ್ದರೆ
ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಾನು ಆಡಬೆಕಿರಲಿಲ್ಲ, ನೋಡು.
ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಾತುಗಳು ಯಾರೋ ಅಪರಿಚಿತ
ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥನೊಬ್ಬನ ಮಾತಿನ ಹಾಗೆ ಕೇಳಿಸಿ
ಏನೂ ಮಾತಾಡದೆ ಪೋನಿಟ್ಟೆ
ಅಚ್ಚ ಬದುಕಿದ್ದರೆ ಅಂದ ಮಾತು ಮಾತ್ರ
ಕಿವಿಯಲ್ಲುಳಿದು ಹೋಯಿತು.!
====
അപ്പച്ഛൻ്റെ ആ ഒരു വീടും എൻ്റെ അമ്മായിയും
അപ്പച്ഛൻ്റെ ആ ഒരു വീടും എൻ്റെ അമ്മായിയും
*
അതൊരു വീട് എൻ്റെയും
എൻ്റെ അപ്പച്ഛൻ്റെ കാലത്തെ.
അവരെ ധിക്കരിച്ച് വീട് വിട്ടിറങ്ങി വന്ന അച്ഛൻ
പിന്നൊരിക്കലും തിരിച്ചു പോകാതെ മരിച്ചു പോയി.
എന്നെയും അന്യ നാട്ടിലേക്കയച്ച ശേഷവും കാവലിരുന്നു വൃദ്ധൻ ആ വീടിന്.
മിനിഞ്ഞാന്ന് കാൽ വഴുതി വീടിൻ്റെ പിന്നിലുള്ള പഴയ കിണറിൽ വീണ് മരിച്ചു.
വിവരമറിഞ്ഞപ്പോൾ സങ്കടം തോന്നി. വിളിച്ചപ്പോൾ പോകാമായിരുന്നു.
എൻ്റേതെന്ന് പറയുന്ന വീട് സ്വന്തമാക്കാനല്ലെങ്കിലും
വേർപെട്ട പൊക്കിൾക്കൊടി ബന്ധത്തെ കൂട്ടിയോജിപ്പിക്കാനെങ്കിലും.
അവസാന നിമിഷം വരെ കൈയിൽ പിടിച്ച ഊന്നു വടികൊണ്ട്
വീടിൻ്റെ ഓരോ കോണിലും
ശബ്ദമുണ്ടാക്കി തൻ്റെ സാന്നിധ്യം
ജനാലകൾക്കും വാതിലുകൾക്കും ചുമരുകൾക്കും അറിയിച്ചുകൊണ്ട്
ജീവിച്ചവൻ്റെ വിളി കേട്ട് ഒന്ന് പോയ് വരാമായിരുന്നു.
ജനിച്ചപ്പോൾ ഒരു നോക്ക് കണ്ട വീട്
അച്ഛനെപ്പോലെ അപരിചിതമായിരുന്നു. എപ്പോഴും
അമ്മയെ പടി കയറാൻ അനുവദിക്കാത്ത വീട്
എനിക്കും വേണ്ടെന്ന് തോന്നിയത് സത്യം.
എന്നിട്ടും അമ്മായി വിളിച്ചറിയിച്ചു
വൃദ്ധൻ മരിക്കുന്നതിൻ മുമ്പ് വീട് നിയമപരമായി നിന്റെ പേരിൽ എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ വേറെ വഴിയില്ല.
നിനക്ക് ആ നാട്ടിൽ എന്തുണ്ട്
വീടോ, പറമ്പോ താമസിക്കാനൊരു തരി മണ്ണോ?
നീ ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ച് വാ,
അധിക നാൾ വീട് പൂട്ടിയിടരുത്.
നീ നമ്മളിൽനിന്നും അകന്നത്പോലെ
അവിടുത്തെ കന്നടക്കാരിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു
പാവം ! അവളാണെങ്കിലും എങ്ങനെ ജീവിക്കും ഭാഷയറിയാത്ത ഈ നാട്ടിൽ.
ഇവിടെ സ്ഥിര താമസത്തിന് നിനക്കിഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ
വീട് വിറ്റ് പണം വാങ്ങി പോയ്ക്കോ
നാട്ടിൻ പുറത്തുള്ള വീട് ആൾക്കാർ
കുറഞ്ഞ വിലയ്ക്ക് ചോദിക്കും .
നമ്മുടെ സ്ഥലം അന്യാധീനപ്പെടുന്നത് എനിക്ക് സങ്കടമാണ്.
എന്നിരുന്നാലും നിൻ്റച്ഛനും ഞാനും
കളിച്ചു വളർന്ന വീടാണത്.
ഞാൻ തന്നെ ആ വീട് വാങ്ങാം.
അമേരിക്കയിലുള്ള പേരക്കുട്ടികൾക്ക് സ്വന്തം നാട്ടിൽ ഒരു വീടും പറമ്പും ഉണ്ടെന്ന് പറയാമല്ലോ.
നീയൊന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കേണ്ട
മാർക്കറ്റ് വില തന്നെ നൽകാം ഞാൻ.
നമ്മുടെ സുഭദ്ര ചേച്ചിയുടെ മകൻ
ഇപ്പോൾ ബ്രോക്കരാണ്.
ഇന്ന ദിവസം വരുമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ
പേപ്പറുകളും പണവും റെഡിയാക്കി വെക്കാം.
നിനക്ക് തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ വന്ന് പോകാം.
നീയെൻ്റെ മകനെപ്പോലെയാണ്.
നിൻ്റെ അച്ഛൻ ജീവിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ
ഈ വാക്കുകൾ ഞാൻ പറയുമായിരുന്നില്ല.
അമ്മായിയുടെ വാക്കുകൾ ഏതോ അപരിചിതൻ്റെ വാക്കുകളെപ്പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ
ഒന്നും പറയാതെ ഫോൺ വെച്ചു.
അച്ഛൻ ജീവിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ ഏന്ന വാക്ക് മാത്രം കാതിനുള്ളിൽ തങ്ങിനിന്നു.
മുലം : കസു മധുസൂധന
തർജ്ജമ: ചേതനാ കുംബള
************
About The Author
