ಕವಿತೆ ತಟ್ಟುತಿದೆ ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗ
ದಟ್ಟ ಜನ ಸಾಗರದ ಮಧ್ಯೆದೊಳಗ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ʼಹರಿದು ಹೋಗಿತ್ತುʼ

ಸುಧಾ ಪಾಟೀಲ
ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆ
ಹೊಸದು ಬದುಕು
ಕಳೆದ ಭೂತದ ನೋವು

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಎಮ್ಮಾರ್ಕೆ

ಗಜಲ್
ಉದುರಿ ಉರುಳಿವೆ *ಎಲೆಗಳು ನೂರಾರು*
*ಒಣ ಮರದ ಗಿಳಿಗಳ* ಕೂಗಿ ಕರೆದಿರೇತಕೆ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಇಂದಿರಾ ಮೋಟೆಬೆನ್ನೂರ

ಗಜಲ್
ಮುಡಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹೊಸಕಿ ಹಾಕುವುದು ನಿನಗೇನು ಹೊಸದಲ್ಲ ಬಿಡು
ತುಡಿದ ಭಾವಗಳನು ಅಳಿಸಿ ನಗುವುದು ನಿನಗೇನು ಹೊಸದಲ್ಲ ಬಿಡು

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಎ.ಎನ್.ರಮೇಶ್. ಗುಬ್ಬಿ

“ಬೆಳಕು”
ಆತ್ಮಶೋಧನೆ ಬೇಕು.
ಸತತ ಸಾಧನೆ ಬೇಕು.!
ಅವಡುಗಚ್ಚಿ ಸಕಲ
ವೇದನೆ ಸಹಿಸಬೇಕು.!

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ವಾಣಿ ಯಡಹಳ್ಳಿಮಠ

ಗಜಲ್
ಕೇಳಿ ದೂರದಿಂದಲೇ ನಿನ್ನ ದನಿಯ ನಾಚಿ ಅರಳುತಿದ್ದೆ ನಾ
ಬಳಿ ನಿಂತು ನನ್ಹೆಸರೇ ಉಸುರಿಕೊಂಡರೇ ನನ್ನದೇನು ತಪ್ಪಿದೆ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಹಂಸಪ್ರಿಯ

ʼಸಂದಿಗ್ದʼ
ಬಂಧು – ಬಾಂಧವರೊಡನೆ,
ಯುದ್ಧ ಮಾಡಬೇಕೋ? ಬೇಡವೋ?
ಎಂಬ ಸಂದಿಗ್ದತೆಯಂತೆ

ಅಗಲಿದ ಹಿರಿಯ ಜೀವಕ್ಕೆ ಭಾವಪೂರ್ಣ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಅವರದೇ ಕವನ ಸಂಕಲನಗಳ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಅಕ್ಷರ ನಮನ.

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಡಾ ಶಶಿಕಾಂತ ಪಟ್ಟಣ ರಾಮದುರ್ಗ

ʼಹುಟ್ಟು ಕವಿಗಳುʼ
ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊತ್ತು
ನಡೆದರು
ನಿತ್ಯ ಬದುಕಿನ
ಹೆಜ್ಜೆಗೆ
ದುಃಖ  ಕಷ್ಟ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಶಾರು

ಗಜಲ್
ವಾತ್ಸಲ್ಯವೆಂಬ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹಾಸು ಬೆಳದಿಂಗಳು
ದುಃಖದ ಕನಸು ಮೂಡಿ ಮುಗಿಲಲಿ ಮಳೆಯಾಯಿತು