ಎಸ್ ಎಸ್ ಜಿ ಕೊಪ್ಪಳ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಗುರುವಿಗೊಂದು ಅರಿಕೆ
ಯಾರೂ ಕದಿಯದ
ಕಸಿಯದ ವಿದ್ಯೆಯ
ಒಡಲು ನೀ ಗುರುವೇ

ಕಾವ್ಯ ಸುಧೆ. ( ರೇಖಾ )ಅವರ ಕವಿತೆ-ಅವನಿಲ್ಲ
ಕೊರಳ ಸೆರೆಯುಬ್ಬಿ ಬಂದದ್ದು
ಅವನು ಕಳಚಿಟ್ಟ ಆಭರಣದ
ಭಾರಕ್ಕೋ,

ಅಶ್ಫಾಕ್ ಪೀರಜಾದೆ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಜಲಪ್ರಳಯ
ನೀನು ಬಳ್ಳಿಯಂತೆ ಬಳಕುತ
ಬಳಕುತ ಹೂವಿನಂತದ್ದರೆ ಚೆಂದ
ರುದ್ರ ನೃತನಗೈಯುವ

ಶೋಭಾಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ್ ಅವರ ಹಾಯ್ಕುಗಳು
ಕಣ್ಣ ಬಾಣಕೆ
ಅಂಗುಲಂಗುಲ ನಾಚಿ
ನೀರಾಗಿಹಳು

ಪರಮೇಶ್ವರಪ್ಪ ಕುದರಿ-ಕನ್ನಡ ಶಾಯಿರಿಗಳು

ಅರುಣಾ ನರೇಂದ್ರ ಅವರ ಗಜಲ್
ನೀ ಆಡಿದ ಮಾತು ಎದೆಚಿಪ್ಪಿನಲಿ ಮುತ್ತಾಗಿವೆ
ಸುರಿವ ಸ್ವಾತಿಮಳೆಯಾಗಿ ಬಾಯೆಂದು ಕರೆದೆ

ಡಾ ಸಾವಿತ್ರಿ ಮಹಾದೇವಪ್ಪ ಕಮಲಾಪೂರ ಕವಿತೆ-ಶರಣು ಶರಣೆನ್ನಿ
ತುಳಿದ ನಿಮ್ಮ ಪಾಪದ
ಪಾದದ ಕೊಳೆ ತೊಳೆದು ಬಿಡಲೆಂದು

ವೈ.ಎಂ.ಯಾಕೊಳ್ಳಿ ಅವರ ಗಜಲ್
ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಹೊತ್ತಗೆಗಳು ಶಾಸನ ಸ್ಮಾರಕಗಳು
ಕೆತ್ತುವ ಸಾಲುಗಳಿಗೆ ಸಿಗದೆ ಚರವಾಗುತ್ತಾಳೆ ಅವಳು

ಪಿ.ವೆಂಕಟಾಚಲಯ್ಯ ಅವರ ಕವಿತೆ-‘ಹೊಂಗೆಯ ಮರದ ನೆರಳು.’
ಸೌಮ್ಯ ಸುಗಂಧದ
ಪರಿಮಳ ಮರದಡಿ,
ಮಧುವನು ಹೀರಲು

ಕಾವ್ಯ ಸುಧೆ. ( ರೇಖಾ )ಅವರಕವಿತೆ- ಅವನಿಲ್ಲ
ಕೇಶ ನಾಗರವಂತೂ
ತಬ್ಬಿದೆ ಮಲ್ಲಿಗೆದಂಡೆಯ
ಅವನಿಲ್ಲ ಆಸ್ವಾದಿಸಲು