ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಕುದ್ದು ಕುದ್ದು……..ಆವಿಯಾಗದೇ……

ಮೂಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳಂತೆ
ಸಂವೇದನೆಗಳ ಬಯಸಿ
ಭೂಮಿಯಂತೆ ಸಹಿಸಿ
ನದಿಯಂತೆ ಮಲಿನವಾದರೂ
ಸುಮ್ಮನಾಗಿ
ಪ್ರಕೃತಿಯಂತೆ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು
ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ
ಭಾಷೆ ಅನನ್ಯ,ಅರ್ಥ ಅನೂಹ್ಯ
ಅವನ ಆವರಿಸಿದಾಗ
ಮನೆಯೆಲ್ಲಾ ದಿಗಿಲು
ಖುಷಿಪಡಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ
ಆಗ ಮಹಾಬೆಲೆ !

ಅವಳ ಮುತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ
ಮನೆಯ ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ
ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ
‘ಮಿತಭಾಷಿ’ಎಂದು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ
ನಮ್ಮವಳಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು
ಬರುವುದಿಲ್ಲ ನಗರದವರ ಹಾಗೆ…..
ಚೂಟಿಯಲ್ಲ,ಚತುರೆಯಲ್ಲ
‘ಅಲ್ಪಮತಿ’ ಯ ಬಿರುದು ಕೊಟ್ಟು
ಅಭಿಮತದ ಆಯ್ಕೆ ಯನ್ನೇ
ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ
ವಿಪರ್ಯಾಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ !
ಕೂಡಿಟ್ಟು ಕೂಡಿಟ್ಟು ಕುದ್ದು ಕುದ್ದು
ಆವಿಯಾಗಿ ಹೊರಬರದೇ
ಮತ್ತೆ ಬಸಿದು ಬಿಂದು ಬಿಂದುಗಳಾಗಿ
ಹೊಸಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ
ನಿರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ಕಾಳಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ
ಸಿಡಿಮದ್ದಾಗಿ ಸಿಡಿಯಲೂಯಿಲ್ಲ
ಯಾವ ಕಿಂಪುರುಷ ಕಿನ್ನರಿಯ ಮಾಯೆಯೂ ಅಲ್ಲ
ಅವಳೊಳಗಿನ ತ್ರಾಣ,ಸಹನ, ಮೌನ

---