ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಾಡುವ ಚಿತ್ರ

ಒಳಬರಲಾದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ
ಕಾದು ಕುಳಿತು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೊಸ್ಕರ ಹಸಿದೆ
ಚಂದಿರನ ಅಷ್ಟೂ ಬೆಳಕು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿತ್ತು
ನೀನು ಪಾದಗಳು ನೆಲ ಸೋಕುವುದು ಬೇಡವೆಂದು
ರಂಗೋಲಿ ಬರೆದು ಕೂತೆ ಮುಗುಳು ನಗೆ ಮೆತ್ತಿ
ರಂಗೋಲಿಗೂ ಕಣ್ಣು ಕಿವಿ ಎಲ್ಲಾ ಮೂಡಿದವು ನೀನು ಮಾತ್ರ ಬರಲಿಲ್ಲ

ಗೋಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೂತವನಿಗೆ
ಅದರ ಮೇಲಾಡುವ ಚಿತ್ರ ಕರೆದಂತಾಯಿತು
ಅರೆ ! ಅವಳೇ ಅಲ್ಲವೆ ?
ನನ್ನ ಚಿತ್ತಾರದ ಗೊಂಬೆ
ಇಲ್ಲಿಗೂ ಬಂದಳೇ ?
ಇಲ್ಲ ನಾನೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆನೆ ?
ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದೆ
ನವಿಲು ರೆಕ್ಕೆಬಿಚ್ಚಿ ನರ್ತಿಸುವಂತೆ
ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರ !

ತುಟಿಯ ಮೇಲಿನ ಮೃದು ಮಾತು
ಸಣ್ಣಗೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ
ಆ ಚೆಲುವಿನ ನಗ್ನತೆಯಲಿ ದೇವರಿದ್ದಾನೆ
ಬಾಹುಗಳು ಮುಂದೆ ಚಾಚುತ್ತಿವೆ
ಮುಟ್ಟಲು ಹೋದರೆ
ಬೆರಳಿಗಂಟಿದ ಸುಣ್ಣದ ಗುರುತು !

ಎಷ್ಟು ಚೆಂದ !
ಕಡಲಿಗೆ ಕಣ್ಣಾಗಿ ಬೆಳಕಾದವಳ ಬಣ್ಣ
ಮೌನದ ತುಟಿಗಳ ನಡುವೆ
ಅಡಗಿದ ಜಗದ ರಹಸ್ಯ
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ವಾಂಛೆಗಳನ್ನು ಹೀರಿ
ಕನ್ನಡಿಗೆ ಮೆತ್ತಿದಳು

ಕರುಳು ಕಲೆತ ಆ ಊರಲ್ಲಿ
ಅವಳ ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದು ಕೇಳುತ್ತಿದೆ
ನೀಳ ಕೇಶರಾಶಿಯ ತೂಕ ನನ್ನ ಬೆನ್ನ ಸವರುತ್ತಿದೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಬರೆದ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ
ಹೃದಯವ ತಬ್ಬಿದೆ

ಮೂಗಿನ ತುದಿಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಅವಳ ಮೂಗು ನತ್ತು ಮಿಂಚುತ್ತಿದೆ
ಗೋಡೆಯೇ ಅವಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ
ಇಡೀ ಸೀರೆಯೊಳಗೆ ನನ್ನದೇ ಭಾವ ಚಿತ್ರ !

******