ಇರಬೇಕಿತ್ತು ನೀನು
ನನ್ನಾತ್ಮದ ಕನ್ನಡಿಯಲಿ ದೂಳು ಕೂರದಂತೆ
ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಾಳದೊಳಗೆ ಅಹಮ್ಮಿನ ಮುಳ್ಳು ಬೆಳೆಯದಂತೆ
ನನ್ನ ಹೃದಯದಾಳದಲಿ ಪಾಪಿಷ್ಠ ಲಹರಿಗಳು
ಗುನುಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು.
ಜನರಹಿತ ರಾತ್ರಿಯ ಬೆತ್ತಲು ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ
ಸಂಜೆ ಉರಿಸಿದ ಚಿತೆಯ ಬೆಂಕಿ ಆರದ ಮಸಣಗಳಲಿ
ಗತದ ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲ ಹಾವುಗಳಂತೆ ಹರಿದಾಡುವ
ಅಸಹನೀಯ ಕ್ಷಣಗಳ ಪಯಣದಲಿ.
ಎಂದೂ ಮಳೆಯಾಗದ
ಬೀಜ ಸಸಿಯಾಗದ
ಸಸಿ ಮರವಾಗಿ
ಮರ ಹೂವರಳಿಸಿ ಹಣ್ಣುಗಳ ಫಲಿಸಿ
ತಾಯಾಗಲಾರದಂತಹ ತೀರಗಳಿರದ
ರುದ್ರಭೀಕರ ಮರಳುಭೂಮಿಯ
ನಡುವಲ್ಲೂ ಹಸಿರು ಚಿಗುರಿಸುವ
ಛಲದೊಡತಿ ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು
ಮುಗಿದ ನನ್ನಿಷ್ಟಕಾಲದ ಜೊತೆಗೆ
ಆರಂಭಗೊಂಡ ಕಷ್ಟಕಾಲದಲಿ
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು ನನ್ನಾತ್ಮದ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ!
******
ಕು.ಸ.ಮಧುಸೂದನ್
About The Author
ಅದ್ಭುತ ಕಾವ್ಯ ಸರ್
ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಸರ್
ಮರುಭೂಮಿಯ ನಡುವಲ್ಲೂ
ಹಸಿರು ಚಿಗುರೊಡೆಸುವ
ಭಾವದಂತೆಯೇ ಇದೆ ಕವಿತೆ
ಅತಿ ಸುಂದರ
ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಸರ್
ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಮೇಡಂ
ಅದ್ಭುತ ಕವಿತೆ !
ಓಹ್, ವಿರಹವನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಿದ ಕವಿತೆ
ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ