ಅಂಕಣ ಸಂಗಾತಿ

ಸಕಾಲ

ಶಿವಲೀಲಾ ಹುಣಸಗಿ

ದೇವರ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲ

ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಬದುಕಲು ಅರ್ಹರು,ಅವರ ಜೀವಿಸುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಹಕ್ಕು ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲ.ಹೆಣ್ಣು ಅದರಲ್ಲೂ ಶೋಷಿತ ವರ್ಗದವರು ಅನುಭವಿಸುವ ಯಾತನೆ ಯಾರಿಗೂ ಬೇಡ. ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದು ಬದುಕನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವ,ಮತ್ತು ಶೋಷಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಯೆತ್ತಿದವರ ಧ್ವನಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅವಿರತವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ದತಿಯೊಂದು ಆಗಾಗ ಮನದಲ್ಲಿ ಹಾದುವಹೋಗುವಾಗ ಮೊದಲಿದ್ದ ದೇವದಾಸಿಯರು,ಅವರ ಆಚಾರ,ವುಚಾರ,ಅವರನ್ನು ಯಾಕಾಗಿ ನೇಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು, ಅವರ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳು ಹೀಗೆ ನೂರಾರು ಅಂಶಗಳನ್ನು ಓದಿದಾಗ ಮೊದಮೊದಲು ಹೀಗೆ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದಿದೆ.

ದೇವದಾಸಿಯನ್ನು ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳಾ ಕಲಾವಿದೆಯೆಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ದೇವತೆ ಅಥವಾ ದೇವಾಲಯದ ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಸೇವೆಗೆ ಸಮರ್ಪಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಸಮರ್ಪಣೆಯು ಮದುವೆಯವನ್ನು ಹೋಲುವ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ದೇವಾಲಯದ ಆರೈಕೆ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ,ಈ ಮಹಿಳೆಯರು ಭರತನಾಟ್ಯ, ಮೋಹಿನಿಯಾಟ್ಟಂ, ಕೂಚಿಪುಡಿ ಮತ್ತು ಒಡಿಸ್ಸಿಯಂತಹ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾರತೀಯ ಕಲಾತ್ಮಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಕಲಿತು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದರು.ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತವು ದೇವಾಲಯದ ಆರಾಧನೆಯ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಭಾಗವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನವು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿತ್ತು.

ಒಬ್ಬ ದೇವದಾಸಿಯನ್ನು “ಅಖಂಡ ಸೌಭಾಗ್ಯವತಿ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ. “ಮಹಿಳೆ ಎಂದಿಗೂ ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ”, ಅವಳು ದೈವಿಕ ದೇವತೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿವಾಹವಾದ ಕಾರಣ, ಅವಳು ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸುವ ಅತಿಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳಾಗಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಅದೃಷ್ಟದ ವಾಹಕವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟವಳು. ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ, ಜನರು ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಹಾರದಿಂದ ಕೆಲವು ಮಣಿಗಳಿಂದ ದಾರದಿಂದ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ತಾಳಿ ದಾರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.ದ್ವಿಜ ಸದಸ್ಯರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ದೇವದಾಸಿಯ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪವಿತ್ರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು  ಗೌರವದಿಂದ ನಡೆಸಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯು ಯುವತಿಯರನ್ನು ದೇವರ ಸೇವೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವ ಅನಿಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿದೆ. ಯುವತಿಯರು ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲು ಪೋಷಕ ದೇವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ.ಅವರು ನೃತ್ಯ, ಹಾಡುಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ದೇವರನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸುವ ಮೂಲಕ ದೇವರ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದಾಗಿ ರಾಜರು ಮತ್ತು ಅವರ ನಿಕಟವರ್ತಿಗಳಿಂದ ಅವರನ್ನು ಲೈಂಗಿಕ ಕೆಲಸಗಾರರನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯು ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ದುಷ್ಕೃತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಆಚರಣೆಯು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.ಪೊಟ್ಟುಕಟ್ಟು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಔಪಚಾರಿಕ ವಿವಾಹದ ಮೂಲಕ ಅಭ್ಯಾಸ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.

ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿ ಎಂದರೇನು,ದೇವದಾಸಿ ಎಂಬ ಪದವು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದವಾಗಿದ್ದು, ಇದರರ್ಥ ದೇವರ ಸೇವಕಿ.ಇದು ಭಾರತದ ದಕ್ಷಿಣ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಭಾಗಗಳ ಮಹಾನ್ ದೇವಾಲಯಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಪೋಷಕ ದೇವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ತಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಮಹಿಳಾ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.ಆರನೇ ಮತ್ತು ಹದಿಮೂರನೆಯ ಶತಮಾನಗಳ ನಡುವೆ, ದೇವದಾಸಿಯರು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನ ಮತ್ತು ಘನತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಕಲೆಗಳ ರಕ್ಷಕರಾಗಿ ಕಾಣಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜಮನೆತನದ ಪೋಷಕರು ಅವರಿಗೆ ಭೂಮಿ, ಆಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡಿದರು. ನಂತರ, ಮಹಿಳೆಯರು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಧಿಗಳು, ಆಚರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಲು ತಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ದೇವದಾಸಿಯರು ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯದ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಬೇಕೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿತ್ತು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅಪವಾದಗಳ ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. 

ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯು ಒಂಭತ್ತು ಮತ್ತು ಹತ್ತನೇ ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದಿನದು. ಅಂದಿನಿಂದ, ದೇವದಾಸಿಯು ದೇವರ ವಿಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ಬೀಸುವ ಮೂಲಕ ದೇವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು, ವಿಗ್ರಹಗಳು ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಆರತಿಯ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ಸರ್ವಶಕ್ತರಿಗಾಗಿ ಹಾಡಿದರು. ಅವರು ರಾಜ ಮತ್ತು ಅವನ ನಿಕಟ  ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ, ದೇವದಾಸಿಯರಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು. 20ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೂ ಭಾರತದ ಈಶಾನ್ಯ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಇವು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದ್ದವು.ದೇವಾಲಯದ ತೊಡಗಿರುವಕಾರಣ,
ದೇವದಾಸಿಯರುತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕೆಳಜಾತಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.

ಭಾರತೀಯ ಉಪಖಂಡದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ  ದೇವಾಲಯಗಳ ಪೋಷಕರಾಗಿದ್ದ ರಾಜರು ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು, ಹೀಗಾಗಿ ದೇವಾಲಯದ ಕಲಾವಿದ ಸಮುದಾಯಗಳು ತಮ್ಮ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವು.ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ದೇವದಾಸಿಯರು ತಮ್ಮ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವಿಲ್ಲದೆ ಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಈಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದೇವಾಲಯದ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ .1934 ರಲ್ಲಿ ಬಾಂಬೆ ದೇವದಾಸಿ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಯಿತು. ಬ್ರಿಟೀಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಸರ್ಕಾರವು ದೇವದಾಸಿಯರಲ್ಲದವರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಾರಣ ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಗಳ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಚರ್ಚೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಧಾರ್ಮಿಕ ಬೀದಿ ನೃತ್ಯಗಾರರು.
ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯಂತೆ ಭಾರತದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. 

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯು ಆರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಯುವತಿಯರು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ವಿವಾಹವಾದಾಗಿನಿಂದ  ಪ್ರಾರಂಭ .ಈ ವಿವಾಹ ಸಮಾರಂಭದ ನಂತರ, ದೇವಾಲಯದ ಉಸ್ತುವಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಅರ್ಚಕರು ಆಹಾರದ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯದಂತಹ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಾರಂಭಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ದೇವದಾಸಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಬಲವಂತಪಡಿಸಿದ ಹುಡುಗಿಯರು ಒಡಿಸ್ಸಿ, ಭರತನಾಟ್ಯ ಅಥವಾ ಇತರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಗಳಂತಹ ವಿವಿಧ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ಕಲಿತರು ಮತ್ತು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದರು, ಮದುವೆಯ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ದೇವದಾಸಿಯರು ರಾಜಮನೆತನದ, ದೈವಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯವು ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಆರಾಧನೆಯ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೂ ಮಂಗಳಕರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.ಆದಾಗ್ಯೂ,ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮತ್ತು ಮೊಘಲರ ಆಗಮನ ನಂತರ,ಹಲವಾರು ದೇವಾಲಯಗಳು ನೆಲಸಮಗೊಂಡವು. ಇದು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಈ ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಹದಗೆಡಿಸಿತು ಮತ್ತು ಶೋಷಿಸಿತು.ಇದಲ್ಲದೆ, ದೇವದಾಸಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಂದ ಜನಿಸಿದ ಮಕ್ಕಳು ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯಗಳಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿರುವ ದೇವದಾಸಿ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಕಾರಣಗಳು,ಭಾರತದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ತಂದಿದ್ದರೂ, ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಭಾರತದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ.

# ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ, ಭಾರತೀಯ ಕುಟುಂಬಗಳು ತಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದನ್ನು ಮಂಗಳಕರವಾದ ಆಚರಣೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ.

# ವಂಶಾವಳಿಯ ಮುಂದುವರಿಕೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ.

# ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ದೇವದಾಸಿಯರಿಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನಮಾನ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು, ಭಾರತೀಯ ಕುಟುಂಬಗಳು ತಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ದೇವರ ಸೇವೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದರು.

# ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆಗೆ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರೂ, ಈ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ತಡೆಯುವಷ್ಟು ಕಠಿಣವಾಗಿಲ್ಲ.

# ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರು ಅವರ ವಿರುದ್ಧ ದೂರು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ.

# ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ ಮಹಿಳಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವು 2018 ರಲ್ಲಿ 80,000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ದೇವದಾಸಿ ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ; 2008 ರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧ್ಯಯನವು 40,600 ಅನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ

# ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರವು “ದೇವದಾಸಿ ನಿರ್ವಹಣಾ ಭತ್ಯೆ” ಮಂಜೂರು ಮಾಡಲು ಅವರು ನಡೆಸಿದ ಸಮೀಕ್ಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿದೆ. ಒಟ್ಟು 8,793 ಅರ್ಜಿಗಳು ಬಂದಿದ್ದು, ಸಮೀಕ್ಷೆ ನಡೆಸಿ 6,314 ತಿರಸ್ಕೃತಗೊಂಡಿದ್ದು, 2,479 ದೇವದಾಸಿಯರನ್ನು ಭತ್ಯೆಗೆ ಅರ್ಹರೆಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಾಹಿತಿ ಕಳುಹಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ 1,432 ದೇವದಾಸಿಯರು ಈ ಭತ್ಯೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ಒಟ್ಟಾರೆ ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ದತಿಯೆಂಬ ಮನೋರೋಗದಲ್ಲಿ ಬಳಲಿ ಬೆಂಡಾಗಿವೆ. ಜೀವನದ ಅಭದ್ರತೆಯ ನಡುವೆ ನಲುಗಿದ ಎಷ್ಟೋ ಕುಟುಂಬಗಳಿವೆ. ಇಂತಹ ಅನಿಷ್ಟ ದೇವದಾಸಿ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಈ ಪದ್ಧತಿಯು, ಸಾಮಾನ್ಯ ಗ್ರಾಮೀಣ ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಆಕೆ ತೀವ್ರವಾದ ಅಪಮಾನಕ್ಕೊಳಗಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಆಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜಂಟಿ ಮಹಿಳಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಅಧ್ಯಯನದ ಪ್ರಕಾರ, ದೇವದಾಸಿಯಾಗಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಹುಡುಗಿಯರು, ಮೂಕ, ಕಿವುಡುತನ, ಬಡತನ ಮತ್ತು ಇತರವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಕೆಲವು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಗಿದೆ.  ದೇಶದ ಸರಾಸರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ದೇವದಾಸಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಜೀವಿತಾವಧಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ,ಐವತ್ತು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟ ದೇವದಾಸಿಯರು ಕಂಡುಬರುವುದು ಅಪರೂಪ.

ಕರ್ನಾಟಕ ಸರಕಾರವು 1982ರಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕ ದೇವದಾಸಿ ನಿಷೇಧ ಕಾಯ್ದೆ (KDPDA)ಯಡಿ ದೇವದಾಸಿಯ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತ್ತು.
ದೇವದಾಸಿ ಪದ್ಧತಿಯು ಮೂಲ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಆದರೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿವಿಧ ರಾಜ್ಯಗಳ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ವಿವಿಧ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ ದೇವದಾಸಿ “ಅರ್ಪಣ ನಿಷೇಧ ” ಕಾಯಿದೆ 1988, ಅಥವಾ ಮದ್ರಾಸ್ ದೇವದಾಸಿ ಕಾಯಿದೆ 1947 ರಂತಹ ಈ ಆಚರಣೆಯನ್ನು  2010ರಲ್ಲಿ ಈ ಕಾಯ್ದೆಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತರಲಾಗಿತ್ತು.ಸಮಾಜದ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಹಾಗೂ ಬಡ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಜೀವನ ನಿರರ್ಥಕವಾಗದಂತೆ,ಇಂತಹ ಅನಿಷ್ಟ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ದೂರತಳ್ಳಿ‌ಅವರು ನಮ್ಮಂತೆ ಬದುಕಲು ಸಮಾಜ ಚೊಕ್ಕ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮುಂದೆ ಬರಬೇಕು.ದೇವದಾಸಿಯರು ದೇವರ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮಂತೆ ಎಂಬ ಭಾವ ಬೆಳೆಯಬೇಕಿದೆ.

---

ಶಿವಲೀಲಾ ಹುಣಸಗಿ