ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಸಂಯೋಗ
ಹಂಸಪ್ರಿಯ
ನೆನಪಿನ ಸೆಲೆ
ಬತ್ತಿ ಹೋಗಿದ್ದವು ಇನಿಯ;
ಮತ್ತೆ ಇದಿರು ಬಂದಾಗ
ತೋಡಿದ ಒರತೆಯಲ್ಲಿ ಜಲದ ಝರಿ ಹರಿದಂತೆ
ಜಿನುಗಿದವು ನೆನಪುಗಳು…..
ಮಿಂಚಂತೆ ಇದಿರು ನಿಂತೆ!
ಹೊಳಪಿರದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಹೊಸ ಬೆಳಕು ಮೂಡಲಿಲ್ಲ..
ಮುತ್ತಿಟ್ಟಿದ್ದ ತುಟಿಗಳು
ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ …
ನೋಡಿದ ಕಣ್ಣುಗಳೇ
ಮಾತನಾಡಿದವು…
ಮೌನ ಮಾತಾದಾಗ ಕದ್ದು ಕೇಳುವುರಾರು?
ರಾಮನಲ್ಲ ನೀ ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲ; ನಾ
ಸೀತೆ ಅಲ್ಲ ; ಅಲ್ಲ ನಾ.. ಪಾಂಚಲಿ…
ಭೋಗದಲ್ಲಿಲ್ಲ ‘ಪ್ರೇಮ’..
ಇರುವುದು
ಸಂಯೋಗದಲಿ…
ನೀ ಪ್ರೀತಿಸಿದ
ಪುಷ್ಪಕೆ ದುಂಬಿಗಳು ಸಾಲು ಸಾಲು..
ಮಕರಂದವು ನಿನಗೆ ಮೀಸಲು…
ಆಲಂಗಿಸಿ..
ಚಿಮ್ಮಿಸಿ ಜೀವಜಲ..
ಜೀವಜಲದ ಸದ್ದ ಆಲಿಸಿದ “ನಲ್ಲ”…
ಬರುವುವೆಯಾ?
ನೀ ಬರಲಾರೆ…
ಮತ್ತೆ ಸಿಗಲಾರೆ…….
ಹಂಸಪ್ರಿಯ
