ಶಹರದ ಮಳೆ.

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಶಹರದ ಮಳೆ.

ಶೋಭಾ ನಾಯ್ಕ. (ಹಿರೇಕೈಕಂಡ್ರಾ)

ನೆತ್ತಿ ನೆನೆದು
ಹೆರಳು ತೋದು
ಮೂಗ ತುದಿಯಿಂದ
ಹನಿ ಹನಿ ಜಾರಿ ,ತುಟಿ ತಾಕಿ
ಗಲ್ಲದ ಗುಂಟ
ಎದೆ ಕುಳಿಯೊಳಗಿಳಿದು
ಕಚಗುಳಿಯಿಟ್ಟು, ಮೈಯ್ಯ
ಮೆದುವಾಗಿಸಲು ಮಳೆಗೆ
ಅನುವಾಗಿಸದ ಈ ಮಳೆಯಂಗಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ
ಕಳಚಿ ಬಿಡಬೇಕೆನಿಸಿದೆ.

ಹೊತ್ತು ತಂದ ಹನಿಯೊಲವ

ಸರ್ರನೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ
ಸುರಿದು
ಮೈ ಮನವ ಘಮ್ಮೆನಿಸಿ
ಒಳಗೊಳಗೇ ಹರಿದು
ಇಳೆಯ ಐಕ್ಯಕೆ ಮಳೆಗೆ
ತಡೆಯಾದ
ಈ ಟಾರು ಬೀದಿಗಳ
ಕಿತ್ತೆಸೆಯ ಬೇಕೆನಿಸಿದೆ.

ಮುದ್ದುಪಾದಗಳ ಅದ್ದಗೊಡದ
ಹಾಳೆ ದೋಣಿಗಳ ತೇಲಗೊಡದ
ಮಕ್ಕಳಾಟಕೆ ತಣ್ಣನೆ
ತಿಳಿನೀರ ನೀಡದ
ಇಡೀ ನಗರದ ಮೈ ಕೊಳೆಯ
ಹೊತ್ತು ತರುವ,
ಈ ಚಂಡಿ ಚರಂಡಿಗಳ
ಗಬ್ಬು ಬಾಯಿಗಳನ್ನೆಲ್ಕ
ಮುಚ್ಚಿ ಬಿಡಬೇಕೆನಿಸಿದೆ.

ನೆಲ ನೆನೆಸದ,
ಹಸಿರು ಹುಟ್ಟಿಸದ
ನದಿಯ ಉಕ್ಕಿಸದ
ಕಡಲ ಸೇರಿಸದ
ಮಣ್ಣ ಗಂಧವ ಪಾದಕ್ಕಂಟಿಸದ
ಈ ಶಹರದ ಮಳೆಯಿಲ್ಲಿ
ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಂತೆನಿಸಿದೆ

ನನಗೋ…
ಈ ಮಳೆಯ ಸಂತೈಸುತ್ತ
ತೋಯಬೇಕೆನಿಸಿದೆ.

---

ಶೋಭಾ ನಾಯ್ಕ. (ಹಿರೇಕೈಕಂಡ್ರಾಜಿ.