ಕವಿತೆ
ಹಾವೇ.
ವಸುಂಧರಾ ಕದಲೂರು.
ಸರಿಯುತ್ತದೆ ಸಪ್ಪಳವಾಗದಂತೆ
ಫಳಫಳ ಹೊಳೆವ ಹೊರಮೈ
ತೋರುತ್ತಾ; ಸವಾರಿ ಸಾಗುತ್ತಾ…
ಏನೋ ಭೀತಿ! ಕಡಿದರೆ
ಪಜೀತಿ; ಮನ ಭಿತ್ತಿಯಲಿ
ಅದೇ ವಿಚಾರ ವಿಷ…
ಮುನ್ನಡಿ ಇಡುವ ಹೆಜ್ಜೆ
ತರಗೆಲೆ ಸಪ್ಪಳಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆ
ಸರಕ್’ ಸರಿದು ವಿಭ್ರಾಂತ!
ಮಣಿದು, ಸೋತು ಸರಿದು
ನಿಲ್ಲಬೇಕು- ಗುಂಗಿಗೆ ಎದೆಯ
ಭಯದ ಹಂಗಿಗೆ.. ಏಕೆ?
ಏಕೆಂದರೆ ಅದು,
ಹಾವೇ…
******************************
