ಊಹೆಯ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳ ಹಿಂದೆ,
ಹೋದ ಕಾಲವೂ ಬರೆಯದ ಪ್ರೀತಿಯ ಪತ್ರದಂತೆ —
ಗತಕ್ಕೂ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೂ ಸೇತುವೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ.

ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಗುರಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ,
ಆದರೆ ಮುಳ್ಳಿನ ಹಾಗೆ ಚುಚ್ಚುವ ಕ್ಷಣಗಳ ನೆನಪುಗಳು
ಅಲೆಗಳ ಅಪ್ಪಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ಷೀಣವಾದರೂ,
ಕಳವಳದ ಸ್ಪಂದನದಲ್ಲಿ ಎಂದೂ ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಬಾಲ್ಯದ ಸಿಹಿ ದಿನಗಳು ಬೆಳಕಿನ ಹೊಳೆಯಂತೆ
ನೆನೆಸಿ ನಗುಮಾಡಿಸುತ್ತವೆ,
ತಪ್ಪಿದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಹಿಂತಿರುಗದಿದ್ದರೂ,
ಭವಿಷ್ಯದ ದಾರಿಯನ್ನು ತಿದ್ದುವ ಪಾಠವಾಗುತ್ತವೆ.

ಹಿಂದೆ ಮರಳಿ ಬಾರದ ಕಾಲವು
ಮನದ ಆಳದಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಉಸಿರಾಡುತ್ತದೆ,
ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಕೆಟ್ಟದಾಗಲಿ —
ಜೀವನದ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ.